Nie rozumiesz Ewangelii? Po prostu zapytaj

Jeśli nie rozumiesz słów Pisma Świętego, zawsze możesz zapytać. Św. Marek w Ewangelii daje nam dziś dwie wskazówki. Pierwsza z nich jest taka: nie bać się nie rozumieć, nie bać się pytać Pana Boga, co co Mu chodzi, gdy dziś daje mi takie właśnie słowo, taki werset, fragment Ewangelii.

Ewangelia na dziś [Mk 4, 1-20]

Jezus znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej na jeziorze, a cały lud stał na brzegu jeziora. Uczył ich wiele w przypowieściach i mówił im w swojej nauce:

"Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedno ziarno padło na drogę; i przyleciały ptaki, i wydziobały je. Inne padło na miejsce skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi, i wnet wzeszło, bo gleba nie była głęboka. Lecz po wschodzie słońca przypaliło się i nie mając korzenia, uschło. Inne znów padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu. Inne w końcu padły na ziemię żyzną, wzeszły, wyrosły i wydały plon: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stukrotny". I dodał: "Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha".

A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli razem z Dwunastoma, o przypowieści. On im odrzekł: "Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach, aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana tajemnica".

I mówił im: "Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści? Siewca sieje słowo. A oto są ci posiani na drodze: u nich sieje się słowo, a skoro je usłyszą, zaraz przychodzi szatan i porywa słowo zasiane w nich. Podobnie na miejscach skalistych posiani są ci, którzy gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością; lecz nie mają w sobie korzenia i są niestali. Gdy potem przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują.

Są inni, którzy są zasiani między ciernie: to są ci, którzy słuchają wprawdzie słowa, lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze wciskają się i zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. W końcu na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny".

Komentarz do Ewangelii [DEON.pl] 

A gdy był sam, pytali Go o przypowieści. 
Czasem tak jest, że zwyczajnie nie rozumiemy Pisma Świętego. Nawet, jeśli rozumiemy zdania w nim zapisane, to trudno nam odkryć, co naprawdę mają dla nas znaczyć, jak się odnoszą do naszego życia.

Pocieszające jest to, że dokładnie tak samo mieli uczniowie Jezusa, którzy byli razem z Nim, spotykali Go, słuchali Go twarzą w twarz. Oni także nie rozumieli. Ale nie poprzestawali na tym, że nie rozumieją. Z pokorą i odwagą przyszli do Nauczyciela i pytali Go, co co dokładnie Mu chodziło. A przecież o wiele łatwiej było przytaknąć, zrobić mądrą minę, udawać, że się wszystko zrozumiało, że przypowieść jest oczywista.

Św. Marek w Ewangelii daje nam dziś dwie wskazówki. Pierwszą: żeby nie bać się nie rozumieć, nie bać się pytać Pana Boga, co co Mu chodzi, gdy dziś daje mi takie właśnie słowo, taki werset, fragment Ewangelii. Druga: by nie oburzać się, gdy ktoś inny nie rozumie i nie oceniać go jako kogoś gorszego i głupszego, "bo przecież to takie oczywiste" - tylko wyjaśniać, szukać wspólnie sensu, który Ewangelia wnosi dzisiaj, teraz do naszego życia.

Jest jeszcze jeden powód, żeby pytać Jezusa o znaczenie przypowieści. Bardzo przynaglający powód. "Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha" - mówi Jezus i dodaje, że prawda w przypowieściach jest ukryta, i to celowo. Jeśli nie rozumiemy i nie pytamy, tracimy królestwo niebieskie, bliskość Boga, relację z Nim. Może dlatego właśnie ukrywa istotę rzeczy w przypowieściach - żebyśmy Go nie zostawiali na boku, tylko za każdym razem, gdy czytamy Pismo Święte, wchodzili z Nim w dialog.