Św. Scholastyka - Przyjaźń siostry

Wiara

Św. Scholastyka (480-547) (mal. Gabriel Wüger)

9 lat temu

Scholastyka była bliźniaczką św. Benedykta z Nursji, patrona Europy. Od wczesnego dzieciństwa pragnęła należeć jedynie do Boga i chciała kochać Go z całego serca i z całej duszy. Podziwiała swego brata, jego żarliwą wiarę i troskę o dobro duchowe braci. Nieopodal Subiaco założyła klasztor żeński, gdzie oddawała się nieustannej modlitwie i adoracji. W ostatnim okresie życia przebywała pod Monte Cassino. Wolno jej było odwiedzić swego brata Benedykta tylko jeden raz w roku. Jak niezwykłe musiały być ich spotkania i duchowe rozmowy!

Zachował się opis spotkania Scholastyki ze swoim bratem Benedyktem w 547 r., sporządzony przez św. Grzegorza Wielkiego. Scholastyka, starym zwyczajem, udała się na rozmowę duchową ze swym świętym bratem. Spotkanie przedłużało się z powodu próśb i nalegań Scholastyki, by tym razem spotkanie mogło trwać do rana. Benedykt jednak stanowczo odmawiał, twierdząc, że zakonnik nie może być całą noc poza swoim klasztorem.

Scholastyka, widząc, że brat zbiera się już do odejścia, postanowiła zwrócić się z gorącą prośbą do Boga. Jak relacjonuje nam św. Grzegorz Wielki:

"Świątobliwa niewiasta, skoro usłyszała odmowę brata, oparła na stole złożone ręce i modląc się do wszechmogącego Boga pochyliła głowę. Kiedy zaś uniosła ją znad stołu, rozszalała się tak wielka burza z grzmotami i błyskawicami, zerwała się tak gwałtowna ulewa, iż ani Benedykt, ani towarzyszący mu bracia nawet na krok nie mogli odejść z miejsca, w którym przebywali". Benedykt głośno wyraził pretensje do swej stanowczej siostry, wtedy ona mu odpowiedziała, że przecież go prosiła o pozostanie. A skoro chciał odejść zbyt szybko, zdecydowała się sprawę oddać w ręce Boga i została wysłuchana.

Ku wielkiej radości Scholastyki, Benedykt i jego bracia pozostali do rana. "Cały czas czuwali przeto razem, znajdując pokrzepienie we wzajemnej wymianie świętych myśli". Komentując to niezwykłe wydarzenie, św. Grzegorz Wielki dodaje: "A nic w tym dziwnego, iż owej godziny Scholastyka przemogła brata. Albowiem zgodnie ze słowami świętego Jana: «Bóg jest miłością» było rzeczą zupełnie słuszną, aby więcej potrafiła ta, która więcej umiłowała".

Trzy dni później, 10 lutego 547 r., św. Benedykt miał widzenie, w którym ujrzał duszę swojej siostry ulatującą pod postacią gołębicy ku niebu. Wdzięczny z Bożą interwencję cieszył się ze spotkania ze Scholastyką na które nie bardzo miał ochotę przedłużyło się. Benedykt zadbał też, by ciało świętej siostry zostało złożone w skalnym grobie w Subiaco.