Wyzwalające przymierze

Biblia nie przedstawia sielankowego świata ani doskonałych ludzi. Nawet jeśli niechętnie przyjmujemy tę prawdę, to jednak zło, które wyrządzamy, może mieć konsekwencje w życiu innych pokoleń.

Pan rzekł do Mojżesza: «Wyciosaj sobie dwie tablice z kamienia podobne do pierwszych, a na tych tablicach wypisz znów słowa, jakie były na pierwszych tablicach, które potłukłeś. (...)

Mojżesz wyciosał dwie tablice kamienne jak pierwsze, a wstawszy rano wstąpił na górę, jak mu nakazał Pan, i wziął do rąk tablice kamienne. A Pan zstąpił w obłoku, i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Pana. Przeszedł Pan przed jego oczyma i wołał: «Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający niegodziwość, niewierność, grzech, lecz nie pozostawiający go bez ukarania, ale zsyłający kary za niegodziwość ojców na synów i wnuków aż do trzeciego i czwartego pokolenia».

I natychmiast skłonił się Mojżesz aż do ziemi i oddał pokłon, mówiąc: «Jeśli darzysz mnie życzliwością, Panie, to proszę, niech pójdzie Pan pośród nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku, ale przebaczysz winy nasze i grzechy nasze i uczynisz nas swoim dziedzictwem». Pan odpowiedział: «Oto Ja zawieram przymierze wobec całego ludu.»

(Księga Wyjścia 34, 1, 4-10)

Rozważanie biblijne

Tydzień temu rozważaliśmy fragment Pisma Świętego, w którym Bóg powołał Mojżesza, aby wyprowadził lud z niewoli. Lud został uwolniony i Mojżesz prowadzi go przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Ale życie na niej nie jest łatwe z powodu jałowości pustyni i złożoności stosunków społecznych. Bóg daje więc Mojżeszowi wskazówki, aby mógł pomóc ludziom żyć w pokoju, w harmonii z Bogiem i z tym, co On stworzył. Jeżeli lud będzie podążał ścieżkami wskazanymi przez Boga, znajdzie szczęście. Wskazania te nie mają naruszać lub ograniczać wolności ludzi, ale dać im punkty odniesienia, aby umieli przeżywać swoją odzyskaną wolność odpowiedzialnie.

Bóg pisze swe przykazania palcem na kamiennych tablicach, które wręcza Mojżeszowi na górze Synaj. Kiedy Mojżesz zstępuje z góry, odnajduje ludzi tak daleko od Boga, że wpada w gniew i rozbija tablice prawa. Ale wskazania Boga nie zostaną utracone na zawsze. Bóg jest "cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność" i odtworzy je razem z Mojżeszem. Tym razem Mojżesz nie otrzyma gotowych tablic, zostaje zaproszony do ich wyciosania. Musi bardziej się zaangażować, Bóg zaprasza go do współpracy, aby zrekonstruować rozbite tablice.

Biblia nie przedstawia sielankowego świata ani doskonałych ludzi. Mówi o realiach życia z jego trudnościami, ludzkimi nieporozumieniami i błędami. Bóg z miłością "znosi przewinienia", ale nie pozostają one bez konsekwencji. Bóg nie może "uznać winnych za niewinnych." Bóg interweniuje, "odwiedza tych, którzy zgrzeszyli", a także ich potomków. Bóg nas odwiedza, abyśmy mogli unieść konsekwencje grzechów naszych, a także tych, którzy nas poprzedzili i zniszczyli coś z tej harmonii, która została nam dana. Bóg chce nam w ten sposób pomóc przywrócić jak najwięcej z tego, co w tej harmonii zostało zniszczone.

Nawet jeśli niechętnie przyjmujemy tę prawdę, to jednak zło, które wyrządzamy, może mieć konsekwencje w życiu innych pokoleń. Aby się z tym zgodzić, wystarczy dojrzeć głębokie rany, które zostały zadane niektórym narodom lub katastrofy ekologiczne, do których nieustannie się przyczyniamy.

W tym fragmencie Pisma ukazana jest jednak ogromna dysproporcja: konsekwencje zła są ograniczone do kilku pokoleń, a dobroć Boża "objawia się przez tysiące pokoleń", jest nieskończenie większa. Możemy więc zbliżyć się do Boga z ufnością, że jest "współczujący i dobry." Tekst nie mówi nam, by ignorować zło lub udawać, że nie istnieje; to byłoby naiwne i nieodpowiedzialne. Zachęca nas, aby się modlić jak Mojżesz: "Panie, przyjdź i bądź z nami. Przebacz nam nasze grzechy i błędy."

Bóg, zawsze gotowy wybaczyć, przyjmuje modlitwę Mojżesza, nie szykuje kary, lecz zawiera przymierze, w którym bez stawiania warunków podejmuje zobowiązania wobec człowieka. Podobnie jak w przypadku Mojżesza, dziś Bóg zawiera z każdym z nas swoje przymierze. Czy jesteśmy gotowi, aby je przyjąć?

Dwa pytania do osobistej refleksji lub do wymiany myśli w małych grupach

• Co oznacza dla mnie powierzenie się Bogu, który jest miłosierdziem? Jak mogę to konkretnie przeżywać?
• Czy znam sytuacje, w których mógłbym przyczynić się do przywrócenia zniszczonej harmonii? W jaki sposób?

***

Rozważania biblijne z Taizé - cykl krótkich rozważań biblijnych, które publikujemy w każdą sobotę na stronach naszego portalu. Zostały one przygotowane przez braci z Taizé i wygłoszone przez nich podczas jednego z tygodniowych spotkań, które przez cały rok gromadzą w tej małej francuskiej wiosce dziesiątki tysięcy młodych ludzi ze wszystkich krajów Europy i z innych kontynentów. Dla przybywających na wzgórze Taizé wspólna modlitwa, osobista refleksja w ciszy, spotkania z braćmi Wspólnoty oraz wymiana myśli w małych grupach są okazają do pogłębiania wiary i poszukiwania sensu własnego życia. Więcej informacji znajdziesz na stronie taize.fr