Przyjaźń ojca z dorastającą córką

Dorastającej córce łatwiej nieraz znaleźć wspólny język z ojcem niż z matką. Ma to miejsce szczególnie wówczas, gdy matka, niepewna swej kobiecości, nieświadomie rywalizuje z dorastającą córką. Przyjaźń córki z ojcem jest pozbawiona jakiejkolwiek rywalizacji. Ona nie przejawia na ogół chęci pokonywania swego ojca.

Przyjaźń ta budowana jest wokół wzajemnej więzi uczuciowej, troski o siebie, zrozumienia, współczucia, gotowości udzielania sobie pomocy. Mniej ważne są natomiast zainteresowania zawodowe, intelektualne, działalność twórcza.

Światy zainteresowań młodej dziewczyny i dorosłego mężczyzny różnią się zwykle diametralnie. Zdarzają się oczywiście wyjątki. Szczególnie ważnym darem, jaki ojciec może ofiarować swojej dorastającej córce, jest poczucie bezpieczeństwa. Kiedy jednak córki dorastają - i one mogą ofiarować przyjaźń swoim ojcom.

Oto piękne wyznanie dorosłej córki zaczerpnięte z książki List do ojca. "Kiedy byłam dzieckiem, niestraszne mi były baby jagi, czarownice. Ojciec - to było słowo, na którego dźwięk w brzuchu czułam potworny ścisk.
Któregoś dnia zaczęłam pilnie obserwować tatę. Wtedy odkryłam, że za grubą skórą dyktatora kryje się mały przerażony chłopiec. Odkryłam, że jego matka nie potrafiła kochać syna, traktowała go przedmiotowo i zmuszała do wszystkiego i nigdy nie przytuliła. Mojemu ojcu zabrakło wzorca.

Postanowiłam poznać mojego tatę. Coraz częściej opowiadałam, co u mnie, co na studiach, a nawet o swoich sercowych rozterkach. Tato okazał się wspaniałym przyjacielem i wsparciem. Mało tego. Ukrywamy niekiedy przed mamą swoje tajemnice, które zbliżają nas do siebie jeszcze bardziej. Czasem warto dać szansę ojcu. Jak bardzo zranionym by nie był w młodości człowiekiem - to rolą dzieci jest wychować ojca. To my, dzieci, możemy pomóc wszystkim zagubionym tatusiom wrócić. Wystarczy zajrzeć im głęboko w serce, odnaleźć tam ich zagubioną miłość i podać na talerzu".

Więcej w książce: Kochaj mnie tato! - Józef Augustyn