Jeśli przyjdzie ci do głowy, żeby się poddać...

Dodam, że "Akt oddania się Panu Jezusowi wg Don Dolindo" nie jest jedyny, takich formuł jest wiele, ale wszystkie mają za cel otwarcie nas, naszego serca na Miłość Boga. Miłość tak wspaniałą, że aż trudno ją precyzyjnie opisać naszymi słowami. Każdy z nas ma wybór na tym świecie; żyć w osamotnieniu mimo nawet wielu ludzi dookoła, lub żyć w przyjaźni i jedności z Bogiem. W życiu każdego z nas są chwile radości, zwykle krótkie, ale są też chwile trudów i przeszkód, z którymi nie bardzo możemy sobie poradzić. Owszem możemy np. czyimś kosztem i wielu tak czyni. Jednak tacy ludzie nie zaznają spokoju ani w tym życiu ani w przyszłym, ba to się nawet rozciąga na ich dalsze pokolenia. Wiele naszych decyzji jest obciążone błędami, gdyż sami nie potrafimy spojrzeć na swoje życie z odleglejszej perspektywy zarówno w przestrzeni jak i czasie. Jedynie Bóg potrafi dostrzec idealne rozwiązania, które w perspektywie czasu okażą się doskonale skrojone na nasze potrzeby. Zawierzenie Panu Jezusowi to nie droga z jakąś przepaską na oczach. To przemiana naszego serca, naszego umysłu, czasem nawet w jakimś stopniu naszego ciała i dar umiejętności postrzegania świata z dystansu z rozwagą i mądrością, której żyjąc w samotności nie odnajdziemy nigdy. K. Karolina, czy też Katarzyna, ... ma rację, bo zaufała i jest mile zaskoczona Wielkością Boga tak jak my wszyscy, którzy zaufali Jemu. Warto oddać swoje problemy Panu Jezusowi, Synowi Najwyższego i Najwspanialszego Boga. Warto zmienić nasze życie na lepsze, szczęśliwsze i radosne. A cierpienia, których tak wielu się tak strasznie obawia?  Dajcie spokój! Widziałem jak Pan ujmuje cierpienia cierpiącym, uzdrawia ich ciała i dusze, leczy ich jak żaden lekarz, czy szaman tego nie potrafi. Pan, mnie samego też wielokrotnie naprawiał i czyni to nadal. Pan Jezus jest WIELKI i WSPANIAŁY! Żaden człowiek nie potrafi być tak wspaniałym przyjacielem, lekarzem i zarazem Bogiem! Szukajmy Boga, odnajdujmy Go i wychwalajmy Go!

Witam. Wiem, że zabrzmi to dziwnie, ale mi pomogło to: http://www.p-w-n.de/Troszcz%20sie%20Ty%20druk.htm Przez 20 lat chorowałam na depresję. I byłam raczej katolikiem folklorystą. W chwili kiedy sięgnlam psychocznego dnia otwarcie powiedziałam Mu co o tym wszystkim myślę i że chyba już przesadził i niech Mu będzie, szczerze się poddaję i wszystko, totalnie wszystko Mu oddaję, bo sama sobie nie poradzę i jest tylko coraz gorzej, może On coś lepszego wymyśli. Efekty przerosły moje najśmielsze oczekiwania. Dużo, duuużo więcej niż mogłam sobie wymarzyć. Jakiś miesiąc po szczerej rozmowie z Nim ( wyżej umieszczony link) nawróciłam się, ale chodzi mi nie o pobożność, tylko o to, że zdałam sobie fakt, że On naprawdę jest tutaj obok, stoi obok mnie, żywy, ze skórą i koścmi jak ja. Po prostu się z Nim zaprzyjaźniłam.

Są różne rodzaje cierpienia. To, że ktoś daje sobie radę ze swoim nie musi wcale znaczyc że kogoś innego to podniesie na duchu albo uchroni przed samobójstwem. 

Witam, może to nie jest dobre miejsce ale bardzo prosił bym was, czytelników o modlitwę za mnie. Choruję na nerwicę lękową. jest mi bardzo ciężko od wielu lat pracuję z psychologiem i modlę się.  Teraz poszedłem na studia i do pracy ... Objawy się strasznie nasiliły. Sprawiają mi ogromne cierpienia, lęk powoduję że nie mogę się skoncetrować na pracy i nauce . , nie mogę normalnie rozmawiać z ludzmi.Stale boję się... potszebuję wsparcia.. módlcie się za mną proszę..! Módlmy się też za innych dotkniętych nerwicą czy innymi podobnymi problemi depresja,schizofremia bo to są straszliwie ciężkie choroby.Pokornie proszę o choć jedną wzmiankę do Boga o mnie..!

Myślę, że niepełnosprawna kobieta jest w dużo trudniejszej sytuacji jako partner w potencjalnym związku. Mężczyzna jeśli jest dobry, mądry, troskliwy, ma spore szanse na znalezienie partnerki, żony. Sam urodziwy być nie musi. Natomiast niepełnosprawna  kobieta, szczególnie gdy w grę wchodzi  jakaś deformacja, i pełnosprawny partner to chyba dość rzadkie przypadki. Myślę, że tutaj głównie pokutują, stereotypy i uprzedzenia w społeczeństwie. Nastawienie, niechęć rodziny zdrowego partnera może stanowić poważną przeszkodę dla związku.   

Panie Boże błogosław jej.

Poszukajcie w necie historię życia Nicka Vujicic`a. Niesamowity człowiek :)

Pani zdecydowanie wygląda na nieszczęśliwą, ale nie wiadomo z jakiego powodu. W tej kwestii można jedynie gdybać. Natomiast zdecydowanie jest osobą, która sobie w życiu radzi i nauczyła się żyć bez w pełni uformowanych rąk. Nie poddała się i za to należy jej się szacunek.

I myślicie że ona jest taka szczęśliwa? Bardzo wątpię. W każdym razie ja sama wolałabym być zabortowana, niż tak żyć.

Niech jej Pan Bóg błogoslawi!

Dzisiaj juz by ją uśmiercono w życiu prenatalnym. Inna sprawa to lek przyjmowany przez matkę w okresie ciąży, którego konsekwencją jest kalectwo 12 tyś. ludzi... Medycyna się myli,  lekarze też nie mogą rościć sobie prawa do nieomylności.

Miała kobieta szczęście, że się urodziła 50 lat temu, bo dzisiaj pewnie nie miałaby szansy się urodzić. Bo to przecież niehumanitarne pozwolić żyć takiej osobie; co to za życie bez rąk, z takim kalectwem nie można żyć pełnią życia i być szczęśliwym. A ta kobieta udowadnia, że jest inaczej a zdrowie wcale nie jest najważniejszą rzeczą w życiu (jak to czasem można usłyszeć: "A Pani! Żeby tylko zdrowie było, bo jak zdrowie będzie to już wszystko będzie"). Szacun! :)

tak ładnie pokroić na plasterki warzywa dłońmi nie potrafię, a Ona to robi tak idealnie stopami!!! łał szacun Kobieto, jesteś niesamowita!