"Czystość to prymat miłości, troski i wierności"

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego 8 kwietnia bp Piotr Greger przewodniczył w kaplicy Kurii w Bielsku Białej pierwszemu w historii diecezji obrzędowi konsekracji dziewicy. Podczas liturgii na pytanie bielsko-żywieckiego sufragana: "Czy chcesz być konsekrowana i zaślubiona naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi, Synowi Bożemu?" parafianka z Milówki odpowiedziała twierdząco. Konsekrowana dziewica otrzymała obrączkę i księgę Liturgii Godzin.

W homilii bp Greger analizując opisany w Ewangelii dialog między Aniołem Gabrielem a Maryją, wskazywał na zarysowaną w nim uniwersalną strukturę, która, zdaniem hierarchy, ukazuje drogę prowadzącą człowieka do spotkania z Bogiem. "To jest droga wszystkich ludzi wierzących, a szczególnie tych, którzy odkryli swoje powołanie do życia w gronie osób konsekrowanych" - mówił biskup.

Bp Greger przypomniał, że obrzęd ten ma bogatą historię i sięga korzeniami rzymskiej tradycji drugiej połowy IV wieku. Zwrócił uwagę, że kobieta pochodząca z parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Mari Panny w Milówce wkracza na drogę życia konsekrowanego po rozpoznaniu na modlitwie drogi swojego powołania. "W duchu posłuszeństwa kierownikowi duchowemu i spowiednikowi, poprzez czas przygotowania intelektualnego podejmuje odpowiedzialną decyzję, że całe swoje życie pragnie ofiarować Panu Bogu żyjąc w świecie, ale poza rzeczywistością małżeństwa" - dodawał duchowny, zaznaczając, że liturgia konsekracji dziewic jest ofiarowaniem Bogu swojej czystości.

"Czystość to prymat miłości, troski i wierności nad tym, co cielesne. Jako wartość nie jest chroniona przez nakazy i zakazy, ale przez miłość. Poza miłością czystość jest niezrozumiała i niemożliwa. Czystość to najpewniejsza inwestycja w ludzką miłość" - podkreślał bielski biskup pomocniczy. Przypominał, że konsekrowana czystość stanowi "misterium niepodzielności, a w praktyce jest środkiem prowadzącym do doskonałości chrześcijańskiej oraz służbą miłości wobec drugiego człowieka".

Według biskupa, dzień konsekracji dziewicy to także okazja do modlitwy o to, aby każdy człowiek realizujący drogę życiowego powołania mógł je wypełniać "na miarę swoich możliwości, z pełną świadomością sensu dźwigania krzyża codziennych trudów".

"Czcigodna siostro Ewo, drodzy kapłani, wszyscy uczniowie Chrystusa - wspominając moment naszego powołania, módlmy się o umiłowanie i dobre wypełnienie zadań, jakie Bóg nam powierzył. Idąc przez życie bądźmy wiernymi Bogu i niech realizacja naszego powołania przynosi liczne, trwałe i oczekiwane owoce" - modlił się biskup.

Kościół powrócił do konsekracji dziewic w latach 60. ubiegłego stulecia dzięki papieżowi Pawłowi VI, a w 1994 r. w czasie Synodu Biskupów w Rzymie Jan Paweł II przypomniał o praktyce wdowieństwa konsekrowanego. Pierwsza konsekracja dziewicy w Polsce odbyła się ćwierć wieku temu. Józefa Szłykowicz przez wiele lat była jedyną przedstawicielką tej formy życia konsekrowanego w naszym kraju. Potem konsekrację przyjęła Zofia Prochownik - autorka pracy magisterskiej o tym powołaniu. Kolejne młode i starsze kobiety zaczęły składać podania z prośbą o biskupią akceptację ich wyboru. Mieszkają samotnie, pracują na swoje utrzymanie, a jednocześnie poświęcają się bliźnim i lokalnemu Kościołowi.

Dziewice konsekrowane pozbawione są poczucia bezpieczeństwa materialnego i duchowego, jakie daje zgromadzenie zakonne. Same pracują na swoje utrzymanie i same dbają o wygospodarowanie czasu na modlitwę, Eucharystię i rozwój duchowy.

Najczęściej o konsekrację proszą kobiety ok. 30-40 roku życia, ale niekiedy zdarzają się dużo starsze, schorowane kandydatki - kobiety te poświęcają Kościołowi swoje cierpienie i modlitwę.

W większości jednak dziewicami konsekrowanymi zostają kobiety młode, które są aktywne zawodowo. Pracują na uczelniach, w szpitalach, jako katechetki, sekretarki w kuriach diecezjalnych, w seminariach, a nawet w urzędach skarbowych. W środowisku pracy świadczą o Chrystusie swoim życiem, poza tym włączają się aktywnie w życie Kościoła lokalnego. Pomagają na miarę swoim możliwości i talentów.

Niewiele jest dokumentów traktujących o dziewicach i wdowach konsekrowanych. Istotne znaczenie ma dla nich adhortacja apostolska Jana Pawła II "Vita consecrata" oraz jego list apostolski "Rosarium Virginis Mariae". Podstawą jest "Obrzęd konsekracji dziewic" w "Mszale rzymskim". Prośbę o przygotowanie i udzielenie konsekracji należy kierować do biskupa swojej diecezji.