Jak inne wyznania obchodzą Wielki Tydzień? Z wizytą u luteran

W Niedzielę Palmową luteranie wkroczyli w Wielki Tydzień, który jest zwieńczeniem 40-dniowego czasu pasyjnego. W Wielki Czwartek w Kościołach ewangelickich na całym świecie wspomina się ustanowienie przez Jezusa Chrystusa Sakramentu Ołtarza (zwanego również Sakramentem Wieczerzy Pańskiej, Komunią Świętą, Eucharystią). W sakramencie tym luteranizm podkreśla realną i substancjalną obecność Ciała i Krwi Jezus Chrystus w chlebie i winie.

Komunia udzielana jest wszystkim wiernym pod dwiema postaciami. Mimo, że Wielki Tydzień koncentruje się szczególnie na rozpatrywaniu męki i śmierci Pańskiej, to Wielki Czwartek jest dniem radosnym - dniem wdzięczności za Sakrament Ołtarza. Barwa liturgiczna wyznaczona na ten dzień to kolor biały, który pojawia się na ołtarzu i ambonie.

Jednak najważniejszym i centralnym świętem luterańskim jest Wielki Piątek. Charakter tego święta odzwierciedla ewangelickie rozumienie męki i śmierci Jezusa Chrystusa: Krzyż Jezusa Chrystusa jest darem Bożym dla człowieka, w nim dokonuje się pojednanie Boga z człowiekiem. Jest też najdoskonalszym obrazem Bożej miłości, w której Bóg ofiarowuje swojego Syna za grzechy ludzkości udzielając wszystkim, którzy patrzą z nadzieją na krzyż Chrystusa, pojednania, wyzwolenia i usprawiedliwienia. To, że Chrystus został ofiarowany za nasze grzechy oznacza, że nie mogą być one zmazane przez żadne nasze wysiłki. Przez śmierć Chrystusa i przez Jego zmartwychwstanie dokonuje się zbawienie.

Wielki Piątek to dzień, w którym w kościołach luterańskich milkną dzwony. Krzyż przesłania się czarnym lub fioletowym kirem (barwy liturgiczne tego święta, symbole śmierci i żałoby). Wierni gromadzą się na nabożeństwach, których liturgia przystosowana jest do znaczenia tego święta: czytane są fragmenty Męki Pańskiej, śpiewane pieśni pasyjne oraz recytowane naprzemiennie słowa "Ludu mój Ludu, cóżem Ci uczynił" (skargi Boga nad Jego ludem).

W Wielki Piątek wierni przystępują do Komunii Św., gdyż właśnie w tym dniu Sakrament Ołtarza nabiera wyjątkowej treści przypominając o doskonałej i niepowtarzalnej Ofierze złożonej przez Chrystusa na Golgocie, a także o realnej obecności Ukrzyżowanego pośród ludzi. Sakrament ten przypomina o poświęceniu i miłości Boga, ale jednocześnie jest zapowiedzią zmartwychwstania, zwycięstwa życia nad śmiercią.

Dla wiernych Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce Wielki Piątek to dzień ustawowo wolny od pracy. W wielu domach przestrzega się postu, rezygnuje się z oglądania telewizji, słuchania radio, korzystania z Internetu. W parafiach ewangelickich nie ma tradycji budowania grobu Chrystusa, lecz Wielka Sobota podtrzymuje zadumę i wyciszenie Wielkiego Piątku, podkreślając spoczynek Jezusa w grobie. Brak takich zwyczajów jak święcenie pokarmów.

Święto Zmartwychwstania Pańskiego (Wielkanoc) obchodzone jest w niedzielę i poniedziałek. W kazaniach podkreśla się znaczenie zmartwychwstania Jezusa Chrystusa i zbawczą moc krzyża. W Wielkanoc w wielu parafiach odbywają się nabożeństwa poranne - rezurekcyjne o 5.00 lub 7.00 rano. Rodziny gromadzą się na uroczystych śniadaniach lub obiadach wielkanocnych.

Potrawy, w zależności od regionu, nawiązują do polskich zwyczajów kulinarnych związanych z Wielkanocą. Na stołach pojawiają się więc także pisanki lub potrawy z jajek. Wielkanocne głoszenie Chrystusa Zmartwychwstałego ma odzwierciedlenie także w przesłaniu kolejnych sześciu niedziel po Wielkanocy.

Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce skupia około 70 tys. wiernych. Służy w nim 161 duchownych w 133 parafiach. Dzieli się na 6 Diecezji, z których najliczniejszą jest Diecezja Cieszyńska - ok. 37 tys. wiernych. Podstawą nauki Kościoła jest Pismo Święte oraz jego wykład zawarty w Księgach Symbolicznych.