Papież do kapłanów: umiejcie płakać nad grzechami Kościoła i świata

Papież Franciszek podczas mszy Krzyżma w Wielki Czwartek prosił kapłanów, by umieli płakać „nad grzechami Kościoła i świata, stając się narzędziami wstawiennictwa za wszystkich”.  Jakże wielu heroicznych świadków w Kościele wskazuje nam tę drogę - mówił w bazylice Świętego Piotra.

Uroczystość Wielkiego Czwartku upamiętnia ustanowienie Eucharystii oraz sakramentu kapłaństwa i jest szczególnym świętem kapłanów.

Franciszek zwracając się do nich w homilii wyjaśnił, że chce podzielić się z nimi refleksjami na temat skruchy.

Jak zaznaczył, „nie jest to poczucie winy, które obala na ziemię, nie jest to skrupulatność, która paraliżuje, lecz dobroczynne ukłucie, które pali wnętrze i uzdrawia, ponieważ serce, widząc swoje zło i uznając siebie za grzesznika, otwiera się”, a „łzy spływają po twarzy”.

- Kto zrzuca maskę i pozwala, aby Bóg spojrzał na jego serce, otrzymuje dar tych łe  - podkreślił papież.

Mówił zarazem, że nie oznacza to użalania się nad sobą, „do czego często jesteśmy kuszeni” i czemu sprzyja np. rozczarowanie, rozpamiętywanie krzywd lub zmartwienie z powodu zawiedzionych oczekiwań i braku zrozumienia ze strony innych.

- Natomiast płakać nad sobą, to poważnie żałować, że zasmuciliśmy Boga grzechem - zaznaczył papież. Wytłumaczył: to jest „to rozważanie ze smutkiem swojej dwulicowości i fałszu; jest to zejście w głębię meandrów swojej hipokryzji”.

Opisał skruchę jako lek na „zatwardziałość serca”, który przywraca do prawdy o sobie samym.

Przywołał słowa świętego Benedykta: „wzbudź w sobie skruchę serca”, ponieważ „przez lekkomyślność i pobłażliwość dla zła, które w nas tkwi, nie potrafimy odczuwać bólu duszy”.

Zachęcił kapłanów: - Zapytajmy siebie samych, czy wraz z upływem lat przybywa łez. Pod tym względem dobrze jest, jeśli ma miejsce coś odwrotnego niż w życiu biologicznym, gdzie, gdy człowiek dorasta, płacze mniej niż wówczas, gdy był dzieckiem. Natomiast w życiu duchowym ważne jest, aby stać się jak dziecko.

Jak zaznaczył, ten, kto zna skruchę, „czuje się coraz bardziej bratem wszystkich grzeszników świata, bez fasady wyższości czy surowości osądu, lecz z pragnieniem miłowania i zadośćuczynienia”.

Papież apelował o solidarność i „czynienie skruchy za innych, zamiast złościć się i oburzać z powodu zła popełnionego przez braci”.

- Od nas, swoich pasterzy, Pan nie wymaga pogardliwego osądzania tych, którzy nie wierzą, ale miłości i łez dla tych, którzy są daleko - oświadczył Franciszek.

Podkreślił potrzebę wytrwałości w miłosierdziu.

Dodał: - Musimy być wolni od surowości i oskarżeń, od egoizmu i ambicji, od rygoryzmu i niezadowolenia, aby powierzyć się i polegać na Bogu, znajdując w nim pokój, który ratuje przed każdą burzą.

- Dzisiaj, w świeckim społeczeństwie grozi nam, że będziemy bardzo aktywni, a jednocześnie będziemy czuli się bezsilni, w wyniku czego stracimy entuzjazm i będziemy kuszeni, by się poddać, zamknąć się w narzekaniu i sprawić, by wielkość problemów przeważyła nad wielkością Boga - ostrzegł.

Popołudniową mszę Wigilii Paschalnej, inaugurującą Triduum Paschalne papież odprawi tradycyjnie poza Watykanem; w tym roku w więziennym oddziale dla kobiet wielkiego zakładu karnego Rebibbia w Rzymie.

PAP/dm