Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 18 kwietnia 2004

1. Wróciłem wczoraj z Valle d'Aosta, gdzie spędziłem kilkanaście dni, i dzięki dzisiejszemu spotkaniu na modlitwie «Anioł Pański» mogę od razu pozdrowić was wszystkich tutaj obecnych.

W tę niedzielę liturgia zachęca nas, abyśmy raz jeszcze rozważyli fragment Ewangelii, który opowiada o tym, jak Jezus zatrzymał się w domu Marty i Marii (por. Łk 10, 38-42). Podczas gdy Martę całkowicie pochłaniają zajęcia domowe, Maria siedzi u stóp Nauczyciela i słucha Jego słów. Chrystus stwierdza, że Maria «obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona» (Łk 10, 42). Słuchanie słowa Bożego jest w naszym życiu rzeczą najważniejszą.

2. Chrystus jest zawsze pośród nas i pragnie przemawiać do naszego serca. Możemy Go słuchać, rozważając z wiarą Pismo Święte, modląc się w skupieniu indywidualnie czy we wspólnocie, trwając w milczeniu przed tabernakulum, z którego On mówi nam o swojej miłości.

Chrześcijanie powinni zwłaszcza w niedzielę spotykać się z Panem i Go słuchać. W sposób najpełniejszy czynią to poprzez udział we Mszy św., w której Chrystus zastawia dla wiernych stół Słowa i Chleba życia. Lecz również inne momenty poświęcone modlitwie i refleksji, odpoczynkowi i braterskiemu obcowaniu z ludźmi mogą korzystnie przyczynić się do uświęcenia dnia Pańskiego.

3. Kiedy za sprawą Ducha Świętego Bóg zamieszkuje w sercu człowieka wierzącego, łatwiejsza staje się służba braciom. W sposób szczególny i doskonały dokonało się to w Najświętszej Maryi Pannie. Jej zawierzamy ten okres wakacji, aby został wykorzystany jako czas sprzyjający odkryciu prymatu życia duchowego.