Skłonności homoseksualne - jak pomóc młodym?

Komisja doktrynalna Konferencji Biskupów Katolickich Kanady ogłosiła list nt. duszpasterstwa młodzieży o skłonnościach do osób tej samej płci. - O ile czyny homoseksualne zawsze są obiektywnie złe, skłonności jako takie nie są grzechem ani moralną winą - wyjaśniają hierarchowie.

- Jeżeli skłonność homoseksualna nie jest wybrana w sposób wolny, nie pociąga za sobą żadnej odpowiedzialności osobistej. Gdy jednak prowadzi do aktywności płciowej, jest "obiektywnie nieuporządkowana" - tłumaczą biskupi.

Podkreślają jednocześnie, że nie oznacza to, iż dana osoba jest "wybrakowana" lub "ułomna", ani też "odrzucona przez Boga". Skłonność do zachowań homoseksualnych nie umniejsza jej godności ludzkiej i przyrodzonej wartości osoby. - Dla wielu osób skłonności homoseksualne stanowią próbę. Duszpasterze powinni więc podchodzić do nich z roztropnością i miłosierdziem - czytamy w liście kanadyjskiego episkopatu.

Zachęca on do promocji "czystości, która jest formą miłości", a nie tylko "sposobem uniknięcia grzechu". Wzywa do sprzeciwiania się fałszywemu pojęciu wolności, które dezorientuje młodzież, a także do ukazywania piękna nauczania Kościoła o ludzkiej seksualności, które prowadzi do "prawdziwej wolności".

Biskupi zauważają, że aby pomóc młodym ludziom o skłonnościach homoseksualnych, należy zdawać sobie sprawę z "olbrzymiej presji, jakiej często oni podlegają". Ostracyzm lub lęk przed odrzuceniem, a nawet nienawiść wobec nich bywają źródłem ich rozpaczy. - Katolicy powinni dawać przykład traktowania osób o skłonnościach homoseksualnych przede wszystkim jako osób ludzkich, stworzonych przez Boga i godnych szacunku - piszą hierarchowie.

Zalecają duchownym czuwanie nad tym, aby osoby te czuły się przyjęte w kościołach. - Wysłuchajcie ich i ofiarujcie im miłość Chrystusa - proszą biskupi. A gdy osoby te starają się żyć zgodnie z nauczaniem Chrystusa, należy zachęcać je do aktywnego uczestnictwa w życiu parafialnym. Uczestnictwo takie może stać się dla nich pomocą w podążaniu drogą czystości. Należałoby także w tym celu stworzyć grupy wsparcia na poziomie diecezjalnym i parafialnym.

Samych młodych zapewniają o swej bliskości i modlitwie i w ich intencji. Radzą im, by zaakceptowali to, że Bóg ich kocha, dużo się modlili, byli czujni wobec pokus, gdyż czystość jest "także walką", często przystępowali do sakramentów, zwłaszcza pojednania i Eucharystii, oraz nawiązywali "cnotliwe przyjaźnie", niezwiązane z aktywnością płciową.