Spotkanie liderów Nowej Ewangelizacji

W dniach 15-16 października 2011 w Rzymie Papieska Rada ds. Promocji Nowej Ewangelizacji zorganizowała pierwsze spotkanie przedstawicieli ruchów i grup pracujących na rzecz Nowej Ewangelizacji, zatytułowane "Nowi ewangelizatorzy dla Nowej Ewangelizacji".

Program spotkania obejmował spotkanie liderów ruchów i grup zaangażowanych w nową ewangelizację, spotkanie nowych ewangelizatorów w auli Pawła VI wraz z koncertem Andrei Bocelliego i spotkaniem z Ojcem Świętym Benedyktem XVI w sobotę 15 października a w niedzielę 16 października Mszę św. celebrowana przez Ojca Świętego w bazylice św. Piotra oraz modlitwę Anioł Pański na placu przed bazyliką.

Na pierwsze spotkanie Papieska Rada ds. Promocji Nowej Ewangelizacji zaprosiła ok. 300 liderów z 105 rzeczywistości eklezjalnych w Kościele katolickim. Wśród nich byli biskupi, kapłani, osoby zakonne oraz świeccy. Po wstępnej modlitwie przewodniczący Rady Abp Rino Fisichella przedstawił różnorodne dziedziny Nowej Ewangelizacji. Najpierw podkreślił, że temat Nowej Ewangelizacji był obecny przez cały 27-letni pontyfikat Jana Pawła II. Temat ten kontynuuje Papież Benedykt XVI powołując do istnienia Papieską Radę ds. Nowej Ewangelizacji oraz zwołując XIII Zwyczajne Zgromadzenie Generalnego Synodu Biskupów poświęcone roli Nowej Ewangelizacji w przekazie wiary chrześcijańskiej, który odbędzie się w październiku 2012r.

Abp Fisichella podkreślił, że Nowa Ewangelizacja nie jest czymś nowym, lecz jest już obecna w codziennych działaniach wspólnot, ruchów i poszczególnych osób. Jednak obecnie potrzeba nowego impulsu misyjnego, by przezwyciężyć trudności i odpowiedzieć na wyzwania współczesnego świata. Dziś żyjemy w epoce Nowej Ewangelizacji. Mężczyźni i kobiety mają żyć według Ewangelii, która przemienia świat jak rzeka, która nawadnia świat współczesnych ludzi, tam gdzie ludzie żyją i pracują. Praca ewangelizatorów nie jest dekoracyjnych działaniem, lecz pokazuje przyczyny naszej wiary, pokazuje Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jako Zbawiciela całej ludzkości. Nowa Ewangelizacja zaczyna się od przekonania, że Jezus żyje, od pewności wiary i nadziei. Jesteśmy świadkami Chrystusa. Trzeba odkryć nowe sposoby przekazu wiary, by obudzić wszystkich ochrzczonych i uświadomić im wartość ich chrztu. Każdy kościół powinien doświadczyć ewangelizacji. Każda parafia powinna doświadczyć ewangelizacji. Nowa Ewangelizacja powinna ukazać żywotność i bogactwo liturgii. Ważny jest także sakrament pojednania, który zmusza do przyjęcia prawdy i przemiany człowieka. Nowa Ewangelizacja to nie tylko nowe metody, lecz przede wszystkim nowe myślenie, ożywiane wiarą.

Obecnie cały Kościół wezwany jest to refleksji nad tematami opublikowanymi w Lineamenta, szczególnie w paragrafie 6 zatytułowanym "Konteksty nowej ewangelizacji", który rozpoczyna stwierdzenie: "Nowa ewangelizacja jest zatem postawą śmiałości, odważnym sposobem postępowania. Jest zdolnością chrześcijaństwa do odczytania i zrozumienia nowych kontekstów, które pojawiły się w ostatnich dziesięcioleciach w ramach dziejów ludzkości, aby w nich się zadomowić i przemienić je w miejsca świadectwa i głoszenia Ewangelii".

• 1. Kultura

Dzisiejszą kulturę cechuje wielopostaciowa sekularyzacja, przyjmująca wiele form, która jest ogólnie postrzegana w pozytywnym świetle jako możliwość samookreślenia się i wolności naszego postrzegania świata i życia ludzkiego, także w odniesieniu do transcendencji. Sekularyzacja wtargnęła w życie ludzkości z powodu pustki zostawionej przez upadek wielkich wizji ideologicznych w XX w. Sekularyzacja dotknęła również chrześcijan, którzy nie są odporni na typowe cechy naszego wieku: dominacja wizerunku, mentalność hedonistyczna, powierzchowność, egoizm i utrata podstawowych elementów wiary. W tym kontekście wymiar religijny przybiera postać zjawiska ukrytego, w którym aspekt "instytucjonalny" i wspólnotowy umieszczany jest na dalszym planie.

• 2. Zjawisko migracji

Światowy wzrost populacji miejskiej idzie w parze ze zjawiskiem migracji ludów i z globalizacją. Wcześniej nieznane wymieszania ludzi i kultur spowodowały kryzys tradycji, które odwołują się do "powszechności". Ta sytuacja ma także aspekty pozytywne, np. rozwój form solidarności i pojawienie się nowych podejść do wkładu wszystkich w dobro całej ludzkości. W tym kontekście ważną rzeczą jest, by Ewangelia była głoszona w tych miejscach/przestrzeniach, które same się od niej oddaliły.

• 3. Świat środków przekazu

Jednym z najważniejszych przyczyn tej nowej sytuacji kulturowej jest świat środków społecznego przekazu, a nade wszystko najnowszy rozwój globalnego połączenia przez Internet. Możliwość dzielenia się informacjami i wiedzą jest sama w sobie pozytywna, lecz może przenieść ze sobą głęboką koncentrację egoizmu odnośnie do potrzeb jednostki, utratę obiektywnej wartości refleksji oraz afirmację kultury tego, to ulotne i natychmiastowe, jak również afirmację kultury wizerunku. Dlatego media winny odbudować osobiste relacje i społeczną przynależność. W takim kontekście Nowa Ewangelizacja wymaga od chrześcijan, aby znaleźli środki i sposoby, by w tych ultranowoczesnych kontekstach było obecne dziedzictwo edukacji i mądrości, które przechowuje tradycja chrześcijańska.

• 4. Rodzina

Na skrzyżowaniu tych licznych "transformacji", typowych dla naszych czasów, rodzina żyje w sytuacji głębokich trudności, przede wszystkim z powodu utraty wsparcia przez wartości, które do tej pory określały jej ochronę w ustawodawstwie i ekonomicznej organizacji krajów Zachodu.

Dziś rodzina jest powszechnie uważana za przestarzałą instytucję, niepotrzebną społeczeństwu. Lecz czy Kościół (i społeczeństwo) może naprawdę wyrzec się tego podstawowego i oryginalnego doświadczenia międzypokoleniowego dzielenia się, w którym można głosić Ewangelię przez wierność, oddanie i przyjmowanie z radością? Jest tu zagrożenie dla fundamentalnej wizji antropologicznej.

• 5. Liturgia

Wspólnota chrześcijańska odnajduje swoją pełną tożsamość w sprawowaniu Bożych tajemnic, przede wszystkim w Eucharystii. Słuchanie słowa Bożego rodzi wiarę. Te aspekty muszą być intensywniej kontynuowane przez ewangelizacyjną działalność Kościoła, biorąc pod uwagę, że działanie i kontemplacja są o wiele zbyt często uważane za oddzielne i autonomiczne rzeczywistości.

• 6. Polityka

Międzynarodowa sytuacja kulturalna i społeczna oraz proces globalizacji narzucają nową centralność polityce, która staje się głównym środkiem realizacji naszych aspiracji w wielu różnorodnych dziedzinach takich jak: pokój, rozwój międzynarodowy i wyzwolenie ludów; stworzenie nowych form zrozumienia, wspólnego życia oraz dialog między różnymi kulturami i religiami; ochrona praw człowieka i ochrona słabych; ochrona środowiska oraz przedsięwzięcia zmierzające do ochrony przyszłości naszej planety. W sytuacji, gdy polityka wydaje się dominować w każdym aspekcie ludzkiego życia, jaką rolę ma odgrywać Ewangelia?

• 7. Nowa Ewangelizacja a duszpasterstwo

Ewangelizacja jest misją właściwą Kościołowi, stanowiąc jego zasadniczy cel. Jeśli Nowa Ewangelizacja byłaby rozumiana jako dodatek to zwykłego duszpasterstwa Kościoła, byłaby bezproduktywna. Nowa Ewangelizacja jest raczej ponowną kwalifikacją zwyczajnego duszpasterstwa Kościoła według klucza misyjnego, który musi pomóc chrześcijanom przeżywać intensywniej proprium swojego chrztu, który czyni ich świadkami Chrystusa. Stopień podjęcia wezwania do Nowej Ewangelizacji przez wspólnoty chrześcijańskie będzie wyznaczać ścieżki prawdziwej wspólnoty, zdolnej wzbogacić cały zasięg rzeczywistości eklezjalnych, z których każda ma swoją specyfiką i równocześnie wyznacza cel wspólnego zaangażowania.

Drugą część spotkania wypełniły świadectwa przedstawicieli grup, ruchów i wspólnot. Motywem przewodnim tego dzielenia były słowa: ‘Słowo Pańskie rośnie i rozszerza się" (zob. Dz 12,24) oraz obraz z Księgi Zachariasza 8,22-23, gdzie prorok obwieszcza: I tak liczne ludy i mnogie narody przychodzić będą, aby szukać Pana Zastępów w Jeruzalem i zjednać sobie przychylność Pana. Tak mówi Pan Zastępów: «W owych dniach dziesięciu mężów ze wszystkich narodów i języków uchwyci się skraju płaszcza człowieka z Judy, mówiąc: Chcemy iść z wami, albowiem zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg». Nowi ewangelizatorzy mają realizować tę wizję.

Świadectwa poruszały następujące tematy: relacje między kulturą i wiarą; przyjmowanie imigrantów, okazywanie im gościnności czy pomocy finansowej i prawnej, którym winno towarzyszyć głoszenie Słowa Bożego; nowe środki komunikacji i nowa kultura; znaczenie rodziny; centralna rola Liturgii w ewangelizacji; adoracja eucharystyczna; formacja dotycząca społecznej nauki Kościoła; metody ewangelizacji parafialnej, np. system komórek ewangelizacyjnych; katechumenalny wymiar ewangelizacji; świadectwo rodziny; ewangelizacja młodzieży i studentów; rola wspólnoty i formacja liderów; solidarność jako ruch duchowy; odwaga w głoszeniu ewangelii; modlitwa dziadków za wnuki; społeczny wymiar ewangelizacji; wolność i pokora w działaniach ewangelizacyjnych.

Popołudniowe spotkanie nowych ewangelizatorów w auli Pawła VI prowadził abp Rino Fisichella. Po nich przemówili "Świadkowie dla Nowej Ewangelizacji": Siostra Veronica Berzosa, założycielka i przełożona "Iesu Communio", mówiła o duchowości i życiu wewnętrznym. Temat świadectwa pisarza Vittorio Messoriego brzmiał "Zachód a pytania do Jezusa Chrystusa". Fizyk dr Marco Bersanelli mówił o owocnym dialogu między nauką i wiarą. Abp Fabio Suescun Mutis z Kolumbii ukazał doświadczenia Nowej Ewangelizacji w Ameryce Łacińskiej.

Następnie przedstawiono nową internetową platformę ewangelizacji aleteia.org, podkreślając, że prawda istnieje i ma oblicze Chrystusa.

Spotkanie zakończył kilkunastominutowy koncert Andrei Bocelli’ego i spotkanie z Ojcem świętym Benedyktem XVI. W swoim krótkim przemówieniu Ojciec Święty podkreślił znaczenie słowa Bożego i potrzebę, by się szerzyło i rozpowszechniało. Należy wierzyć w pokorną moc słowa Bożego i że nasienie pada na dobry grunt. Dzisiejszy świat potrzebuje ludzi, którzy pokazują innym, jak żyć wiarą. Głoszenie słowa Bożego musi odbywać się w atmosferze modlitwy. Musimy pamiętać, że Jezus Chrystus nie zbawił nas pięknymi słowami, lecz przez swoje cierpienie. Bycie ewangelizatorem jest obowiązkiem, które powstaje z wiary. "Oto ja, poślij mnie!" Na koniec Ojciec Święty wezwał wszystkich, by byli znakami nadziei: "Przekazujcie radość wiary. Duch Święty czyni wszystko nowe. I wzywajcie pomocy Maryi, Gwiazdy Nowej Ewangelizacji". Ojciec Święty udzielił wszystkim zebranym (których było ok. 10 tys.) apostolskiego błogosławieństwa.