Święcenia kapłańskie u jezuitów w Krakowie: oddać życie Chrystusowi

Bądźcie gotowi oddać życie Chrystusowi w każdej chwili ‒ zachęcał nowo wyświęcanych księży abp Adrian Galbas SAC. W bazylice ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie metropolita katowicki przewodniczył uroczystości święceń prezbiteratu. Święceń udzielił czterem diakonom jezuitom.

Święcenia kapłańskie w wielu polskich diecezjach

Kościół

Metropolita katowicki podziękował Bogu za Towarzystwo Jezusowe, szczególnie za dar Ćwiczeń Duchowych przyznając, że odprawiał je kilkakrotnie. Nawiązał do obchodzonej dziś uroczystości świętych Apostołów, Piotra i Pawła. Słowo Boże ukazuje ich jako ludzi zdolnych oddać dla Chrystusa życie. Jak zauważył arcybiskup, Piotr znalazł się w więzieniu w czasie prześladowań wszczętych przez króla Heroda. Był doskonale świadomy, że czas jego ziemskiego życia się skończył.

‒ Jednak uwięziony Piotr nie był przerażony. Był gotowy ‒ mówił. Ostatecznie sprawy nieco się odwlokły. Tamtej nocy Piotr został uratowany. ‒ Ale po latach Piotr znajdzie się w innym więzieniu, rzymskim już, nie jerozolimskim i – jak mówi tradycja – odda życie za swego Pana poprzez śmierć krzyżową ‒ dodał abp Galbas.

Podobnego jak Piotr wyboru Chrystusa dokonał także Paweł. Dokonało się to pod Damaszkiem. ‒ Paweł powalony na ziemię, usłyszawszy w wewnętrznym głosie swego serca, że Ten, którego prześladuje istnieje naprawdę, że jest Bogiem żywym, zmartwychwstałym i prawdziwym, wybierze Go jako Pana swego życia ‒ wskazywał hierarcha. ‒ Gdy więc i on znajdzie się w rzymskim więzieniu, opuszczony przez ludzi, wie, że nie jest sam, bo stanął przy nim Pan. Pan go wzmocni, wyrwie z paszczy lwa. Lwa, którym nie jest śmierć fizyczna, ale wyrzeczenie się Chrystusa ‒ mówił.

Metropolita katowicki pytał przyszłych księży – Artura, Dominika, Mateusza i Arkadiusza – czy są gotowi oddać dla Chrystusa życie. ‒ Ważniejsze jest jednak byście byli gotowi oddać dla Niego życie nie tyle w jednej chwili, ile w każdej chwili. Byście byli gotowi robić to codziennie, poprzez życie poświęcone Kościołowi; gorliwe, pobożne, dojrzałe i mądre ‒ podkreślał. Przytoczył przykład św. Ignacego, który „nie jest męczennikiem, ale – od pamiętnego nawrócenia w 1521 roku – oddał Chrystusowi życie”. ‒ Wcześniej życie przelatywało mu przez palce, potem nie zmarnuje ani chwili, by oddawać Bogu chwałę ‒ mówił abp Galbas.

Podkreślał przy tym, że życie dla Chrystusa można tylko oddać po tym, jak się Go osobiście wybierze. ‒ Z tym wyborem, wasze święcenia są aktem wiary, nadziei i miłości. Bez niego byłyby aktem rozpaczy i hipokryzji ‒ przekonywał. Zachęcał do oddawania życia za Chrystusa poprzez codzienną służbę ludziom. ‒ Byście jako Jezuici, formowali ich do dojrzałej, chrześcijańskiej wiary, nieustannie prowadzili w głąb ‒ apelował.

Abp Galbas prosił przyszłych księży o to, by budowali Kościół synodalny w najlepszym rozumieniu tego słowa; Kościół – wspólnotę, Kościół otwarty, Kościół dialogu, Kościół rozeznania. Przytoczył sytuację, kiedy św. Paweł skrytykował św. Piotra, bo ten nie chciał jeść wraz z chrześcijanami pochodzącym z pogaństwa. ‒ Dlaczego to zrobił? Odpowiedź jest prosta: bo kochał Kościół i był pewien, że także Piotr kocha Kościół. Zależało mu więc na tym, by Piotr, „filar Kościoła” nie był dwuznaczny, chwiejny w postępowaniu, gdyż mogłoby to zaszkodzić młodej wspólnocie ‒ tłumaczył.

Pierwsze święcenia kapłańskie 2024 już za nami. Nowych księży mają dwie diecezje. Ilu ich jest?

Kościół

Metropolita katowicki ukazywał przykład Kościoła i wewnątrzkościelnego dialogu, który wyrasta z jasnych zasad i który nie ma na celu osobistego zabłyszczenia, ale prawdziwe dobro i żywotność Kościoła. Zachęcał do budowania takiego Kościoła.