Trwa światowy zjazd Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-rosyjskiego

W klasztorze Matki Bożej z Góry Karmel w Lago del Garda koło Bergamo we Włoszech rozpoczął się 6 czerwca światowy zjazd Rosyjskiego Bizantyńskiego Kościoła Katolickiego, pierwszy od rewolucji październikowej 1917 r.

Uczestniczą w nim delegaci z pięciu kontynentów. Według włoskiego portalu ilsismografo do Kościoła tego należy w Rosji 30 tys. wiernych. Choć oficjalnie jego wyznawcy nie są zarejestrowani, państwo toleruje ich istnienie. Ich opiekunem z ramienia łacińskiego episkopatu rosyjskiego jest biskup Nowosybirska Joseph Werth SI.

Głównym przedmiotem obrad jest ocena obecnego stanu tego najmniejszego wschodniego Kościoła katolickiego "sui iuris" zarówno w Rosji, jak i diasporze, i z punktu widzenia ich stosunków zarówno "z odłączonymi braćmi i siostrami" [tzw. lokalnymi Kościołami prawosławnymi], jak i z innymi katolickimi Kościołami wschodnimi oraz z Kościołem łacińskim i ze Stolicą św. Piotra w Rzymie.

Rosyjski Bizantyński Kościół Katolicki istnieje od 1905 r. i należy do najmniejszych katolickich Kościołów wschodnich. Duży wpływ na jego powstanie wywarł rosyjski filozof i poeta Władimir Sołowiow (1853-1900) - wielki zwolenniki jedności prawosławia i Kościoła katolickiego. Zabiegał on o uznanie papiestwa przez rosyjskie prawosławie. W 2003 r. Jan Paweł II wspominał Sołowiowa jako jednego z największych rosyjskich filozofów XIX w. oraz pioniera i wzór dla dialogu chrześcijan Wschodu i Zachodu.

Prześladowany w ZSRR Kościół ten po 1991 r. zaczął odbudowywać swe struktury. Obecnie ma 13 parafii i 5 punktów duszpasterskich na Syberii, a także 5 parafii i 3 punkty duszpasterskie w europejskiej części Rosji. Poza tym parafie i wspólnoty bizantyjsko-rosyjskie istnieją w USA, Australii, Brazylii, Argentynie, Singapurze, Francji, Irlandii, Niemczech i we Włoszech. Każda z nich podlega jurysdykcji miejscowego biskupa rzymskokatolickiego.

Pierwszym egzarchą rosyjskich unitów był bł. Leonid Fiodorow (1879-1935), wybrany na to stanowisko przez Synod w Sankt Petersburgu w 1917 r. Podlegał on greckokatolickiemu metropolicie Lwowa. W 1923 r. został aresztowany, a następnie zamęczony przez bolszewików. Wraz z grupą grekokatolików ukraińskich beatyfikował go w 2001 r. Jan Paweł II.

Nowym egzarchą został w 1939 r. bł. Klemens Szeptycki, zmarły w 1951 r. w więzieniu stalinowskim. Za sprawą emigrantów rosyjskich powstał w 1928 r. drugi egzarchat w Harbinie w Chinach, a rok wcześniej kolegium Russicum w Rzymie - seminarium duchowne, kształcące kapłanów tego obrządku.