Epizody harcerskiej konspiracji

(fot. Arcadiuš / flickr.com / CC BY 2.0)

9 lat temu

IPN / pk

Instytut Pamięci Narodowej oraz Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie zapraszają na spotkanie "Epizody harcerskiej konspiracji niepodległościowej na ziemi krakowskiej 1944-1953". W dyskusji udział wezmą: Maria Konieczna, dh Władysław Zawiślak, dr hab. Zdzisław Zblewski. Spotkanie poprowadzi Roman Graczyk.

Gdy wojna kończyła się bezwzględnym zwycięstwem Sowietów, przywódcy Szarych Szeregów nie mieli złudzeń co do tego, że perspektywy dla Polski są mroczne. Naczelnik Szarych Szeregów, Stanisław Broniewski "Orsza" pisał do szefa wywiadu podziemnego harcerstwa Jerzego Jaczewskiego: "Sowieci muszą zastać w Warszawie Rząd Polski, choćby nas wszystkich potem wywieźli na Sybir". Stawiano więc na walkę - próbowano tworzyć fakty dokonane. Sowieci przepędzili wprawdzie Niemców, ale nie pozwolili na odbudowę wolnej Polski. Stworzyli własne państwo, w pełni zależne od Stalina, zainstalowali w nim ustrój radykalnie sprzeczny z polską tradycją i z polskimi aspiracjami: komunizm.

Wielu Polaków buntowało się czynnie przeciwko nowym porządkom. Często byli to młodzi ludzie, a wśród nich harcerze. Perspektywy tej walki były w znacznym stopniu niepewne - zależne od sytuacji międzynarodowej. Mimo to podejmowano różne formy oporu, bo dla tych młodych ludzi komunizowanie Polski i komunizowanie harcerstwa było zbyt upokarzające.

Książka Wojciecha Hausnera, Marcina Kapusty i Marii Koniecznej o konspiracji harcerskiej w Małopolsce w latach 1945-1953 opisuje działalność tych młodych ludzi. Poprzez dzieje "Hufców Polskich", "Polskiej Straży Przedniej", "Stalowych Polaków", "Zielonego Harcerstwa" i innych, widzimy to nierówne starcie: grupek młodzieży i aparatu represji Polski Ludowej
W starciu z Ministerstwem Bezpieczeństwa Publicznego harcerze-konspiratorzy nie mieli szans, często kończyli więzieniem. Ostatni harcerscy więźniowie polityczni wyszli na wolność dopiero w 1957 r.

DEON.PL POLECA