Hollywood i Oscary

HOLLYWOOD, czterdziestopięciometrowej wysokości napis umieszczony na wzgórzach nad miastem, widać z daleka. Z tym jednym słowem kojarzą się najlepsze filmy i największe wytwórnie filmowe. W 1886 r. niejaki Harvey Henderson Wilcox zakupił 160 akrów (64 ha) ziemi na północ od Los Angeles. Dokonał tego z myślą o założeniu miasta, które sam zaprojektował i pod nazwą Hollywood zarejestrował 1 lutego 1887 r.

W początkowych latach XX w. jego okolice zostały odkryte przez filmowców z Nowego Jorku i New Jersey, którzy w okolicach Los Angeles znaleźli znakomite warunki dla kręcenia filmów. Południowa Kalifornia, prócz umiarkowanego klimatu i dostatku słońca, oferowała otwarte przestrzenie oraz różnorodne scenerie przydatne podczas filmowej produkcji.

W 1910 r. miasto Hollywood zastało wchłonięte przez wielkie Los Angeles. Rok później zbudowano w nim pierwsze filmowe studio, zaś w latach 20. powstało pięć najbardziej znanych wytwórni - producentów filmów, dystrybutorów i właścicieli kin. W latach 40. i 50. do Hollywood przeniosły się stacje telewizyjne i studia nagrań. W ślad za ludźmi show biznesu podążyli amatorzy sławy, którym stolica światowego filmu obiecywała urzeczywistnienie "Hollywood dream".

Hollywood złote lata ma już za sobą. W dawnym miejscu pozostało tylko Paramount Studio, inne wielkie hale studyjne i biura wytwórni rozproszyły się po dzielnicach Los Angeles i jego dalszych przedmieściach. W Hollywood powstają jedynie scenariusze, dokonuje się montażu i postprodukcji. Po najsłynniejszych studiach pozostały puste ściany. Jednak magia samego miejsca oraz jego nazwy w żadnej mierze nie zmalała, i każdego roku Hollywood odwiedza kilkanaście milionów turystów.

Na handlowej i rozrywkowej Hollywood Boulevard, którą w 1985 r. odnotowano w Krajowym Rejestrze miejsc o znaczeniu historycznym, mieszają się tłumy. Przy niej bowiem skupiają się największe atrakcje filmowej dzielnicy: Walk of Fame - słynna Aleja Gwiazd, zabytkowy Chinese Theatre, a także Kodak Theatre, miejsce oscarowych gali.

Zamysł utworzenia Walk of Fame składającej się z czarnych płyt chodnikowych z koralowymi gwiazdami, w które wpisano nazwiska najsłynniejszych postaci filmu, muzyki, teatru, radia i telewizji, powstał w 1958 r. Dwa lata później w trotuar Hollywood Blvd. wmontowano pierwszych osiem gwiazd. Projekt przewidywał pomieszczenie ich 2500, dedykowanych rygorystycznie wybieranym postaciom. Mimo, iż selekcja była surowa, w 1990 r. o miejsce w Alei było coraz trudniej. Aby rozwiązać problem na chodnikach utworzono drugi rząd gwiazd, które przeplotły się z już istniejącymi, w dodatku Walk of Fame przedłużono w kierunku zachodnim. Każdego miesiąca do Hollywood Walk of Fame dodawane są zwykle dwa nazwiska. Wyróżniona sława na uroczystość odsłonięcia gwiazdy musi stawić się osobiście, co publiczności stwarza rzadką sposobność zobaczenia jej z bliska.

Podobną atrakcją, przy której gromadzą się tłumy, jest niewielki dziedziniec przed Chinese Theatre, wyłożony płytami z uwiecznionymi w nich śladami gwiazd filmu. Plac jest mały, miejsca na nim niewiele, dlatego zaszczytu mogą dostąpić tylko najlepsi z najlepszych. Zdarza się to rzadko, co kilka miesięcy. To wyraz największego uznania dla aktora, który na oczach tłumu reporterów i setek gapiów w mokrym cemencie odciska dłoni e i stopy, sygnując je swym nazwiskiem. Spektaklowi z udziałem Arnolda Schwarzeneggera przyglądało się ponad tysiąc osób.

Pomysł z cementowymi płytami pochodził od legendarnego Sida Graumana, za sprawą którego w 1927 r. w Hollywood doszło do otwarcia Chinese Theatre. Od tamtego czasu budynek ów stał się najbardziej znanym miejscem światowych premier filmów i towarzyszących im największych gal. Jednorazowo, w 1940 r., był gospodarzem oscarowych uroczystości.

Architektonicznie przypominający wielką chińską pagodę wzbudza niemal taką ciekawość, jak jego otoczenie z cementowymi płytami. Chińskie maski, smoki, kamienne lwy, jaskrawo czerwone wnętrze ze scenami chińskiego dramatu, delikatne w zarysie biało-czarne drzewa i sylwetki pagód stanowią olśniewające połączenie azjatyckich motywów.

Sąsiadujący z nim, otwarty 9 listopada 2001 r., Kodak Theatre został specjalnie zaprojektowany dla dorocznej ceremonii wręczania Oscarów, które pierwszy raz w jego wnętrzach rozdano cztery miesiące później. Właścicielem teatru jest CIM Group, a Amerykańska Akademia Filmowa wynajmuje go na tydzień przed uroczystością. Przez resztę roku służy rozmaitym koncertom, pokazom, spektaklom. Teatr, którego koszt wyniósł 94 mln dolarów, w większości sponsorowała firma Kodak, która zapłaciła 75 mln za uwzględnienie jej w nazwie obiektu. Miała ku temu podstawy, gdyż osiem nagrodzonych jednego roku filmów kręcono na taśmie jej produkcji.

Kodak Theater ma wspaniale zaprojektowane wnętrze z imponującymi spiralnymi schodami, balustradami z drewna wiśni i pięcioma teatralnymi lobby. Purpurowa sala o trzech piętrach może pomieścić 3400 osób. Z wymiarami 130 x 60 m jest jedną z największych w Stanach Zjednoczonych. Cztery poziomy teatralnego wejścia mieszczą dwadzieścia sześć ogromnych fotosów sławnych laureatów Oscara formatu Marlona Brando, Grace Kelly czy Jacka Nicholsona.

Upragniony przez wszystkich filmowców Oscar ma postać nagiego rycerza oburącz trzymającego miecz skierowany ostrzem w dół. Stoi na rolce taśmy filmowej z wygrawerowanym napisem "A.M.P.A.S." (Academy of Motion Picture Art and Science) oraz numerem seryjnym. Waży 3,9 kg, ma 34 cm wysokości, jest wykonany z tzw. britannium (stop cyny, antymonu, miedzi) i pokryty warstwą 24-karatowego złota.

Nagrodą Amerykańskiej Akademii Filmowej, oficjalnie zwaną "Academy Award of Merit", potocznie zaś statuetką lub złotym trofeum, został w 1927 r. Przeznaczony dla najlepszych w danym roku aktorów, reżyserów, scenarzystów, producentów i techników branży filmowej, jest dla każdego artysty najbardziej prestiżowym wyróżnieniem.

Przez 73 lata Oscar nie miał własnego domu i ceremonie związane z jego wręczaniem przebiegały w audytoriach, hotelach i teatrach wielkiego Los Angeles. Pierwsza taka uroczystość w 1929 r. trwała 15 minut i była nader skromna. Na kolację w Hollywood Roosevelt Hotel przybyło 250 gości, z których każdy za bilet zapłacił 10 dolarów. Nie było żadnych sensacji i zaskoczenia, bowiem nazwiska wyróżnionych podano do publicznej wiadomości trzy miesiące wcześniej.

Dopiero kilka lat później odstąpiono od tej praktyki, a z czasem rozdanie nagród Akademii przerodziło się w oczekiwane wydarzenie, gromadzące w jednym miejscu setki wybitnych hollywoodzkich postaci. Od 2002 r. miejscem tym jest Kodak Theatre, który przybywającym na wyjątkową Noc Oscarów gwiazdom szykuje pełną pompę z czerwonym dywanem włącznie. Spotkanie na ulicy Hollywood gwiazdy amerykańskiego kina jest mało prawdopodobne, bo te mieszkają w Beverly Hills, Brentwood i Malibu, za to stawiwszy się przed Kodak Theatre odpowiednio wcześnie z łatwością można zdobyć setki pożądanych fotek.

Źródło: Hollywood i Oscary,