Świadectwo byłego homoseksualisty - cz. 1 [VIDEO]

Każdy grzesznik, abolutnie każdy grzesznik może zmyć swoje winy w Chrystusie. Może porzucić swoje dotychczasowe grzeszne życie i narodzić sie na nowo. Dotyczy to także homoseksualistów. Chrystus przynosi uzdrowienie każdemu kto szczerze tego pragnie. Przyszedł przecież zbawić grzeszników. Tak tez stało się z Andrew Comiskey'em. Nawrócił się i Bóg zmył z niego grzech. Mało tu istotne jest czy ten grzech świat klasyfikuje jako chorobę lub nie. Istotne jest co o tym mówi Pismo Święte, a w przypadku obcowania fizycznego mężczyzny z mężczyzną Słowo Boże jest bardzo jednoznaczne. Tak dodatkowo warto zauważyć, że Andrew Comiskey nawrócił się w 1981 roku w protestanckim kościele (był chyba nawet przez lata pastorem) i że bardzo bardzo pomogła mu w życiu Leanne Payne. W dosyć kontrowersyjnych okolicznościach konwertował się na katolicyzm dopiero w 2011 roku.

Istnieje Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD) i nie ma tam choroby o nazwie "homoseksualizm". Tym samym nie ma "lekarzy od homoseksualizmu" ani "lekarstw" i tym bardziej "uzdrowień".

Ale wartościowy i pełen nadziei artykuł. Oby takich jak najwięcej, sam męczyłem się ze skłonnościami homoseksualnymi przez 20 lat, które nie ustępowały nawet w czasie małżeństwa i narodzin moich dzieci. Dopiero gdy uznałem przed Bogiem i grupą ludzi z terapii i z grupy SA, że jestem seksoholikiem i jestem bezsilny, nastąpił przełom. Homoseksualizm to choroba relacji z ludźmi, głównie z mężczyznami choć nie tylko. Ja byłem wierzący od 19. roku życia. Dzięki żonie wróciłem do Boga i pomagał mi podnosić się z wielu upadków, ale wciąż mnie ciągnęło do relacji homoseksualnych, czasem bardziej seksualnych, czasem bardziej emocjonalnych. Chciałem, aby Bóg zabrał te skłonności ode mnie, ale miało to być w określonym przeze mnie czasie i na określonych przeze mnie warunkach. Okazało się, że wyzdrowienie jest możliwe, ale wymaga to przede wszystkim uznania swojej bezsilności, otwarcia się na innych ludzi i pracę nad czynnym uzależnieniem. Inaczej nie uda się wyzdrowieć, ponieważ mózg jest już przyzwyczajony do adrenaliny, a zwykłe relacje są odbierane niewłaściwie - mój perfekcjonizm odsunął ode mnie wszystkie dobre relacje z mężczyznami... Teraz od 2 lat odzyskałem swoje życie, moja relacja z żoną się pogłębiła, nasz kontakt fizyczny i duchowy jest dużo lepszy/bliższy, bardziej zauważam problemy trójki swoich dzieci, powoli buduję relacje z mężczyznami, a moje życie i relacja z Bogiem są bardziej harmonijne i nie poddawane tak silnym zmianom - od uruchomienia do kontroli co miało miejsce praktycznie co kilka dni/tydzień przez 20 lat mojego życia. Nadal czasami choć coraz rzadziej odczuwam skłonności homoseksualne, ale teraz je rozumiem i akceptuję. Taki jestem, a dzięki Bogu, ludziom i pracy nad sobą jestem trzeźwy od ponad 20 miesięcy. CHWAŁA PANU