Kim jest Stanisław Mieczysław Wyrobek?

Polski górnik, geofizyk, specjalista złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, który w latach 1945-1967 jako szef grupy zajmującej się w BP badaniami sejsmicznymi odkrył znaczne złoża ropy naftowej, co niewątpliwie wpłynęło na budowanie międzynarodowej pozycji koncernu. 22 lutego br. mija 109. rocznica jego urodzin.

Stanisław Wyrobek urodził się w Krakowie, gdzie w 1929 uzyskał dyplom inżyniera górnika na Akademii Górniczej. Po studiach wyjechał do Modlina, gdzie w 1930 ukończył Szkołę Podchorążych Saperów w Modlinie. Edukację kontynuował za granicą - w latach 1933-1936 studiował na Uniwersytecie w Strassburgu, gdzie uzyskał dyplom inżyniera geofizyka, a w latach 1941-45 jako student zaoczny przygotował pracę naukową na Uniwersytecie w St. Andrews w Szkocji, za którą uzyskał stopień doktora (Ph.D.).

We wrześniu 1939 został powołany do wojska. Jako podporucznik rezerwy saperów przedostał się ze swoim batalionem na Węgry, gdzie do maja 1940 był internowany w obozie Hidasnemeti. Następnie przez Jugosławię i Francję trafił - w lipcu 1940 - do Wielkiej Brytanii, gdzie najpierw został odkomenderowany do Komisji Fortyfikacji Saperskich przy I Brygadzie Wojska Polskiego w Szkocji, a potem - w latach 1943-44 - wykładał z ramienia Instytutu Wojskowego geofizykę stosowaną dla polskich studentów na Uniwersytecie w Birmingham.

Do firmy BP trafił w 1945 i objął stanowisko kierownika jedynej wówczas grupy sejsmicznej, która prowadziła badania na terenie Wielkiej Brytanii. W 1950 został głównym interpretatorem sejsmicznym w BP Research Centre w Kirklington Hall koło Nottingham, sprawując jednocześnie funkcję naczelnego inspektora prac geofizycznych w Wielkiej Brytanii. W 1954 w centrali BP w Londynie zorganizował centralne biuro interpretacji prac sejsmicznych na zamorskich terenach należących firmy.

W ramach swoich obowiązków bardzo dużo podróżował (Sycylia, Nowa Gwinea, Wschodnia Afryka, Senegal, Gambia, Gwinea Portugalska). W 1961 objął stanowisko szefa interpretacji prac morskich BP na terenie Morza Północnego i kierował zespołem, który wyznaczył wszystkie struktury tektoniczne na terenach morskich BP, m.in. położenie szybu, który w 1965 nawiercił pierwsze przemysłowe złoże gazu ziemnego na Morzu Północnym (West Sole), a dwa lata później wytyczył szyb i nawiercił pierwsze przemysłowe złoże ropy naftowej (Forties). Pracę w BP zakończył w 1967, pozostawiając w niej grupę kilkudziesięciu wyszkolonych przez siebie specjalistów. Od 1968 pracował jako prywatny doradca przy poszukiwaniach złóż ropy naftowej i gazu ziemnego na Morzu Północnym.

Był autorem prac naukowych i technicznych w języku angielskim i polskim, w czasie wojny pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Górniczo-Hutniczej i Naftowej Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii (oddział wojskowy w Szkocji). W 1943 zorganizował Kongres Górniczo-Hutniczy i Naftowy w Birmingham. Od 1956 do 1979 był przewodniczącym tej Sekcji w Londynie. W 1963 został wiceprezesem Zarządu STP, a w latach 1963-1970 - jego prezesem. Od 1962 był naczelnym redaktorem pisma "STP. Technika i Nauka". Był też jednym z założycieli Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego (POSK) w Londynie.