Bobby Robson nie żyje

W piątek w wieku 76 lat zmarł na raka w swoim domu w północnoangielskim hrabstwie Durham jeden z najbardziej utytułowanych szkoleniowców piłkarskich świata sir Robert William Robson.

Do piłkarskiego świata wprowadził go ojciec Philip, górnik z zawodu oraz wierny kibic Newcastle United. Pierwszym klubem Robsona grającego na pozycji środkowego napastnika był w latach 1950-1956 Fulham, w którym rozegrał 152 mecze strzelając 68 bramek. Potem występował z powodzeniem przez sześć lat w West Bromwich Albion (239 spotkań i 56 bramek), w Fulham (1962-1967) 192 mecze i 9 bramek. Występy na boisku zakończył w wieku 34 lat po powrocie z Kanady, gdzie grał w latach 1967-1968 w Vancouver Royals.

Koszulkę reprezentanta Anglii założył w latach 1957-1962. W reprezentacji wystąpił 20 razy i strzelił 4 gole. Długa jest lista trenowanych przez Robsona klubów. Zaczynał w 1968 w Fulham, by potem opiekować się zawodnikami Ipswich Town (1969-1982). Przez kolejne lata dowodził reprezentacją Anglii. W 1990 roku trafił do PSV Eindhoven, gdzie spędził dwa lata. Przez kolejne dwa trenował Sporting Lizbona oraz do 1996 roku FC Porto. W 1996 zjawił się w Barcelonie, a jedną z pierwszych decyzji był zakup za 20 mln funtów Brazylijczyka Ronaldo. Po roku spędzonym w Katalonii Robson ponownie trenował latach 1998-1999 PSV Eindhoven. W ostatnim klubie Newcastle United spędził pięć lat, gdzie w 2004 roku zakończył karierę trenerską.

Największe sukcesy szkoleniowe to zdobycie wicemistrzostwa Anglii w 1981 i 1982, Pucharu Anglii w 1978 oraz z Ipswich Town Pucharu UEFA w 1981 roku. Dwa razy doprowadził do mistrzostwa Holandii PSV Eindhoven (1991 i 1992). Pobyt w Portugalii zakończył się zdobyciem mistrzostwa kraju w 1995 i 1996 oraz Pucharu Portugalii z FC Porto w 1995. Równie udany był pobyt Robsona w Hiszpanii. Trenowana przez niego Barca sięgnęła po puchar kraju w 1997, Superpuchar Hiszpanii w tym samym roku oraz Puchar Zdobywców Pucharów w 1997.

Będąc trenerem reprezentacji Anglii zajął z nią czwarte miejsce w Mistrzostwach Świata w 1990, natomiast w 1986 dotarł do ćwierćfinału. W uznaniu zasług królowa Elżbieta II przyznała mu Order Imperium Brytyjskiego.