"Rzeczpospolita": System uliczny

Dawne dzieci ulicy to dziś dzieci luźne, dzieci zagrożone, dzieci-śmieci, a także dzieci dworcowe, supermarketów, osiedli; blokersi, galerianki. Jest ich w Polsce aż 400 tysięcy - pisze "Rzeczpospolita".

Władzy wygodniej jest zaś twierdzić, że problemu dzieci ulicy nie ma. Jak nie ma definicji - to nie ma zjawiska, a więc także potrzeby przeciwdziałania.

Tymczasem Towarzystwo Przyjaciół Dzieci uważa, że mamy do czynienia z 400-tysięczną armią młodych ludzi, którą należy zakwalifikować do tak rozumianej kategorii.

A właściwie zaś chodzi o grupy, bo obok nazwy "dzieci ulicy" funkcjonują też inne, jak: dzieci luźne, dzieci zagrożone i dzieci-śmieci; w obiegu są też terminy precyzujące obszary przez nie zajmowane, stąd: dzieci dworcowe, supermarketów, osiedli, blokersi i galerianki - wylicza dziennik.

Przy wszystkich niejasnościach definicyjnych jedno jest pewne: bieda i patologia to niejedyne przyczyny pojawienia się dzieci ulicy. Coraz więcej pojawia się nieletnich zaniedbanych emocjonalnie, szukających akceptacji poza domem - pisze "Rz", która w obszernym tekście analizuje problem dzieci ulicy.