Polska pozwana do Trybunału Sprawiedliwości

KE pozwała w środę Polskę do Trybunału Sprawiedliwości UE z powodu nieprawidłowego wdrożenia unijnych przepisów zakazujących dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne. Prace nad ustawą, która wprowadziłaby je do polskiego prawa, trwają od kilku lat.

Komisja Europejska pozwała Polskę do Trybunału Sprawiedliwości ze względu na nieprawidłowe wdrożenie przepisów dyrektywy o równości rasowej 2000/43/WE. To nie pierwszy pozew wobec naszego kraju, związany z opóźnieniami we wdrażaniu unijnych dyrektyw równościowych. W sierpniu zeszłego roku KE wniosła skargę z powodu niewdrożenia dyrektywy 2004/113/WE, wprowadzającej w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług.

Prace nad ustawą, wprowadzającą do polskiego prawa przepisy wynikające z unijnych dyrektyw dotyczących równego traktowania, trwają od kilku lat - najpierw prowadzono je w resorcie pracy, od niedawna kontynuuje je Pełnomocnik Rządu ds. Równego Traktowania. Projekt wciąż jednak nie trafił jeszcze do Sejmu.

Ustawa będzie miała charakter horyzontalny - wdroży przepisy antydyskryminacyjne w różnych dziedzinach życia. Zdaniem ekspertów jest to najlepsze rozwiązanie. - Niewykonalne jest osiągnięcie tego celu w inny sposób niż przez taką ustawę całościową. (...) Nie możemy zmieniać wyłącznie dla celów tej ustawy całego kodeksu cywilnego czy kodeksu handlowego. Konieczne jest przygotowanie ustawy horyzontalnej, która by to całe instrumentarium prawne, mające zastosowanie w obszarze zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego rozciągnęła również na inne dziedziny życia społecznego, a także objęła takie obszary jak edukacja czy dostęp do mediów- uważa prof. Eleonora Zielińska prawniczka z Uniwersytetu Warszawskiego zajmująca się m.in. polityką antydyskryminacyjną.

Eksperci podkreślają, że choć polskie prawo dotyczące obszaru zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego jest dobre i osiągnęło prawie pełną zgodność z dyrektywami unijnymi, inne obszary są objęte ogólnymi przepisami konstytucji czy prawa i nie odpowiadają zupełnie standardom unijnym. Na to samo zawraca uwagę KE, wskazując, że Polska nie dokonała transpozycji dyrektywy poza dziedziną zatrudnienia; w polskim prawodawstwie brakuje przepisów zakazujących dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne w odniesieniu do zabezpieczenia społecznego i świadczeń socjalnych, dostępu do towarów i usług, w tym zakwaterowania, członkowstwa w związkach zawodowych, organizacjach pracodawców i organizacjach zawodowych, jak również dostępu do kształcenia.

Ustawa o wdrożeniu niektórych przepisów UE w zakresie równego traktowania implementuje do polskiego prawa także przepisy innych dyrektyw, których niepełne wdrożenie zarzucała nam KE, m.in. ws. wprowadzenia w życie zasady równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy.

Wyznacza również - zgodnie z zaleceniami UE - organ, który zajmować się będzie monitorowaniem oraz promowaniem zasady równego traktowania. Po rozpatrzeniu kilku innych możliwości, zdecydowano, że instytucją tą będzie Rzecznik Praw Obywatelskich.

Ustawa wyznaczy ogólne ramy mające na celu walkę z dyskryminacją ze względu na jakąkolwiek przesłankę, zdefiniuje także sytuacje, w których różnicowanie grup obywateli będzie dopuszczalne.