#biblia

Zgodnie z Ewangelią mamy się stać jak dzieci. Potwierdza to umiłowany uczeń Jezusa, zarazem odsłania więcej: Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. […] Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest (1 J 3, 1n). Kogo uczeń ma na myśli, mówiąc: „gdy się objawi”?

Czy w Biblii znaleźć można wypowiedzi o antykoncepcji? Czy temat ten w ogóle był znany w starożytności?

Dziś, bardziej niż kiedykolwiek, pouczenie św. Pawła: żony niechaj będą poddane swym mężom (Ef 5, 22) – wzbudza opór wielu słuchaczy. Nic dziwnego. Nasza wrażliwość naznaczona jest walką o równouprawnienie kobiet, staraniem się o zniesienie wszelkich dyskryminacji. Trudno zatem przyjąć bez zastrzeżeń te słowa św. Pawła, które z pewnością niejeden mąż cytował swojej żonie, by uzurpować sobie dominację.

Śmierć jest nieuchronna, ale prawda o ziemskim przemijaniu winna być odczytywana jako zadanie do spełnienia, jako możliwość spotkania się z Bogiem.

Przeanalizowanie terminów, jakimi posługują się teksty biblijne przy opisywaniu ludzkiego współżycia seksualnego, pozwala na odnotowanie pewnych ogólnych wniosków i spostrzeżeń. Przede wszystkim zaskoczeniem może być liczba fragmentów tekstu natchnionego odnosząca się do sfery seksualnej. Równie nieoczekiwane jest to, że Biblia nie pomija żadnych z występujących w społeczności Izraela zjawisk, łącznie z tymi, które stanowią oczywistą patologię.

Z przymiotami ciała mocno związana jest zmysłowość człowieka. Obrzędy magii miłosnej – odwołującej się do tak rozumianej cielesności – występowały we wszystkich religiach i kulturach świata, a ich pozostałości zachowały się w obyczajach różnych ludów do dzisiaj. Śladami ich w języku są takie wyrażenia określające miłość, jak: „oczarować kogoś”, czy „urzekać”.

W Piśmie Świętym, w księdze przedstawiającej Dziesięć Przykazań, czytamy: „Nie będziesz pożądał dobytku swojego bliźniego. Nie będziesz pożądał jego żony, jego sługi” – i tak dalej – „ani żadnej rzeczy, która należy do twojego bliźniego”. W katechizmie jest to skrócone, ale oryginalne przykazanie sprawia wrażenie, że żona należy do majątku męża! Jak mam to interpretować i rozumieć?

Chciałbym zapytać o cuda opisane w Ewangeliach. Wydaje mi się, że istnieje tu duża różnica między oficjalną nauką Kościoła, która uznaje je wszystkie, a potocznym powiedzeniem, że „cudów nie ma”. W rezultacie niezręcznie jest mówić cokolwiek o cudach, bo zawsze ktoś podnosi brwi.

W Kościele często można spotkać się ze zdaniem, że małżeństwo jako całość należy z miłością poświęcić służbie Bogu. Służbę tę można pełnić na trzech szeroko pojętych obszarach: dwa z nich obejmują działania aktywne, a jeden pasywne. Działaniem pasywnym jest unikanie seksualnego chaosu. Obszarami działań aktywnych są: posiadanie dzieci oraz relacje w małżeństwie.

Biblia dostarcza wielu przykładów małżeństwa. Niektóre z par, jak na przykład Samson i Dalila opisywani w Księdze Sędziów, wiodły życie – delikatnie mówiąc – nader barwne. Są też pary bardzo przykładne i godne naśladowania, jak przypadek Rut. Na kartach Pisma Świętego odnajdujemy tez przykłady złych małżeństw.

Często traktujemy seks jako zachowanie służące wyłącznie wzajemnej przyjemności. Nawet jeśli Kościół mówi dziś, że intymna więź cielesna służy też budowaniu miłości małżeńskiej, niewielu, nawet bardzo świadomych swej wiary, katolików przeczuwa, że seks mógłby być w zamierzeniu Boga drogą prowadzącą do służby Stwórcy a (pośrednio) i innym ludziom.

Jezus wielokrotnie okazywał przychylność celnikom i poborcom podatkowym. Nie byłoby to możliwe, gdyby potępiał państwo i podatki.

Jedyną kobietą określaną w Torze mianem „matki w Izraelu” była Debora z Księgi Sędziów. Wszelako nie tylko ją mamy na myśli, mówiąc o matkach biblijnych. Na ogół do ich grona zaliczamy Sarę, Rebekę, Rachelę i Leę.

Podczas Mszy świętej mówimy: „Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata", ale, jak wiemy, Ewangelia Św. Jana mówi o „grzechu" świata (1, 29); w końcowym i podsumowującym fragmencie stwierdza zaś, iż Duch „przekona świat o grzechu" (16, 8).

Fakt, że termin "homoseksualizm" narodził się dopiero w XIX w., nie oznacza, że Biblia nie ma nic w tej kwestii do powiedzenia. Jest wiele sytuacji, kwestii i problemów, jakie dotykają współczesnego człowieka, a których nie znano w czasie powstawania tekstów biblijnych.

Archiwalna rozmowa z prof. Anną Świderkówną na temat biblijnych wzorców kobiety i mężczyzny.

{{ article.description }}