#ciało

Myli się ten, kto sądzi, że sport to jedynie praca organizmu. Wysiłek sportowca jest bowiem formą dowartościowania ludzkiego ciała, jest jego afirmacją i akceptacją, ale też wprowadzeniem go w sferę najwyższych wartości, nawet w sferę sacrum.

Ciało w pracy stało się niewolnikiem: częścią nas oddaną pracodawcy do wykorzystywania i zarządzania. Im lepsze, tym więcej może znieść. Ale czas na zmiany już nadszedł: musimy znaleźć balans.

Nagie ciało wtargnęło do publicznej ikonosfery. Ale przecież nie stało się to nagle. W pewnym sensie zawsze tam było. Problemem nie jest sama nagość i jej publiczna ekspozycja. Nie bądźmy fałszywie pruderyjni. Problemem jest jej przewartościowanie - pisze ks. Andrzej Draguła.

"Zatroszcz się o swoje ciało, by chciała mieszkać w nim dusza" - ta sentencja św. Teresy z Avili jest mottem wielkopostnej kampanii, z którą ruszają katecheci w szkołach gimnazjalnych i średnich w Kętach na Podbeskidziu. Akcja skierowana do młodzieży ma zachęcać, by szczególnie w czasie Wielkiego Postu zadbać o harmonię między duszą a ciałem.

Nagość ciała reprezentuje całą prawdę o człowieku. Tylko w zawstydzonym, pełnym miłości spojrzeniu nagość może być odsłonięta i przyjęta. W spojrzeniu widać jej prawdziwe piękno, godność i przeznaczenie. To, co chcę ukryć poza zasłoną wstydu, dotyczy przede wszystkim świata mojego piękna, moich wartości - bogactwa, dzięki któremu czuję się wartościowy.

Na czas Wielkiego Postu przygotowaliśmy dla Was specjalne propozycje, które, mamy nadzieję, nie tylko pomogą nam wszystkim lepiej przygotować się do świąt Zmartwychwstania Pańskiego, ale także pozwolą zastanowić się nad ważnymi sprawami.

Z udziałem ok. 250 naukowców odbywa się w Wiedniu doroczny kongres Europejskiego Towarzystwa Teologii Katolickiej (ETTK). W kongresie na Uniwersytecie Wiedeńskim do 28 sierpnia nad "granicami cielesności" obradują teolodzy, socjologowie i lekarze. - Powodem wyboru tego tematu było przede wszystkim zaniepokojenie nadmiernym kultem ciała w społeczeństwie, ale także dające się odczuć tendencje do większej duchowości - podkreśliła na wstępie obrad prof. Sigrid Müller, teolog moralna z Wiednia i przewodnicząca ETTK.

Współczesna mentalność ma dosyć ambiwalentny, a czasem nawet sprzeczny stosunek do ludzkiego ciała. Z jednej strony, głosi kult ciała młodego, pięknego i zdrowego, często pojmując je jedynie jako źródło przyjemności.

Ciągle spotykamy ludzi, u których wszystko kręci się wokół ich chorób i bólów - chociaż stale zapewniają, że chcą być zdrowi, by cieszyć się i korzystać z życia.

Po epokach pary, elektryczności, tworzyw sztucznych i komputerów, nastała era aromatyczna. Torby na śmieci mają zapach fiołków, łazienkowe i kuchenne środki czyszczące pachną jak "Chanel 5", a benzyna jak truskawki - mówi dr hab. Marek Krajewski.

Wszyscy chcemy się spełnić. Jeśli jednak ulegniemy duchowi naszych czasów i uznamy podsuwane nam cele za własne, pojawi się groźba, że nigdy nie będziemy zadowoleni ani z tego, kim jesteśmy, ani z tego, co posiadamy.

Przy ocenie ludzi często dużą rolę gra wrażenie, jakie wywołuje ich postawa ciała - chociaż nie uświadamiamy sobie znaczenia tego tematu. Głowa i plecy tworzą trójkąt. Uaktywnia się on przy emocjach, jak go rozluźnić aby poczuć się lepiej?

Właściwe oddychanie może być wykorzystywane jako środek terapeutyczny o zbawiennym wpływie na nasze samopoczucie i zdrowie, a także stan duszy. Czy potrafimy umiejętnie korzystać z naszego oddechu?

Tancerka, masażysta, barman i lekarz. Co ich łączy? Są w czołówce rankingu osób najczęściej się rozwodzących. Tak przynajmniej wynika z raportu opublikowanego w piśmie "Journal of Police and Criminal Psychology".

Przepisy dotyczące rozsypywania ludzkich prochów, przechowywania ich oraz przekazywania zwłok do celów dydaktycznych lub na wystawy mają znaleźć się w ustawie o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Będzie nad nią pracował zespół, który zamierza powołać minister Ewa Kopacz.

Idea płci i wyrażające ją praktyki uległy z biegiem czasu znaczącym przemianom. Przesłanie chrześcijańskie zawsze czerpało ze źródła ewangelicznego, aby przyczynić się do wyzwolenia ludzkiego i religijnego potencjału płci od negatywnych uwarunkowań, jakie przynosiły (i wciąż przynoszą) zmieniające się czasy; ale również doceniało pozytywne przesłanki wnoszone przez każdą epokę i każdą sytuację dziejową.

Ciało i cały wymiar cielesności odgrywają bardzo ważną rolę w kształtowaniu się tożsamości człowieka. Jak przebiega sam proces tworzenia się obrazu własnego ciała? Gdzie szukać źródła dramatycznie przeżywanych zahamowań w sferze seksualnej? Na te i inne pytania odpowiada Cezary Żechowski, psychiatra i psychoterapeuta.

W kulturze globalnej, postmodernizmie czy postfeminizmie tradycyjne kategorie płci i ich rozumienie przestają nam wystarczać - czy jest zatem sens opowiadać o "modelach kobiecości"? Co to jest kobiecość? Wszyscy jesteśmy przecież ludźmi. Po prostu ludźmi.

To dzięki ciału jesteśmy na świecie. Tak ściśle wiąże nas ono ze światem, że wydaje się w nim zagubione i przybiera bardzo często w naszych oczach postać przedmiotu. Podobnie jak dziecko, które najpierw odkrywa swoje ciało tak, jakby nie należało do niego.

Ciało przysparza nam sporo problemów. Z jednej strony, troszczymy się o nie, zadajemy sobie wiele trudu, by je chronić i pielęgnować. Pożądamy ciała. Kochamy je. Z drugiej strony, nasze ciało jest niejednokrotnie źródłem udręk i upokorzeń. Nie akceptujemy go. Mierzi nas ono swoją brzydotą lub słabością. Nasz stosunek do ciała jest więc nader skomplikowany i niejasny. W jaki sposób ten nieusuwalny paradoks cielesności jest podjęty przez orędzie chrześcijańskie?

{{ article.description }}