#ewangelizacja

W niedzielę rozpocznie się w Watykanie III Nadzwyczajne Zgromadzenie Synodu Biskupów nt. "Wyzwania duszpasterskie związane z rodziną w kontekście ewangelizacji".

Na kryzys ojcostwa, potrzebę ewangelizacji w rodzinie i przez rodzinę, oraz rolę domu w postrzeganiu Kościoła i przeżywaniu wiary zwracał uwagę bp Roman Pindel, który przewodniczył 30 września Mszy św. w parafii pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Cieszynie Mnisztwie.

Świat jest pełen ludzi znużonych i utrudzonych, którzy czekają na Kościół, czekają nas. Naszym obowiązkiem jest do nich dotrzeć i dzielić się z nimi doświadczeniem wiary - mówił wczoraj po południu papież Franciszek w auli Pawła VI.

Jak to łatwo powiedzieć - Bóg kocha, ale jak może kochać kogoś, kto przeciwko Niemu bluźni? Jak może kochać tego, kto najchętniej zburzyłby wszystkie kościoły i postawił w ich miejsce galerie handlowe? Jak to możliwe, że kocha każdego człowieka tak samo? Możliwe.

Dramatem Europy jest utrata korzeni w imię źle pojmowanej świeckości - uważa wiceprzewodniczący Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE), bp Gianni Ambrosio.

Krótki pojedynek bokserski z diabłem, z którego zwycięsko wychodzi Jezus i kilka haseł na białych tablicach - tak wyglądała piątkowa uliczna ewangelizacja Pabianic. 5 września przez godzinę oglądali ją kierowcy na skrzyżowaniu ulic Zamkowej i św. Jana.

"Idziesz przekonać drugiego człowieka, żeby został katolikiem? Nie, nie, nie! Idziesz z nim się spotkać, jest twoim bratem! I to wystarczy. Idź mu pomóc, a resztę zrobi Jezus, zrobi to Duch Święty".

Wysiłek ewangelizacyjny nie bierze się z troski o to, czy w Kościele jest mniej, czy więcej osób. Musi on być podejmowany z troski o człowieka, konkretnego człowieka - mówi abp Wojciech Polak.

W praktyce duszpasterskiej, internet jest także pomocą osobom rozeznającym powołanie. Coraz więcej kandydatów do seminariów duchownych oraz życia zakonnego czerpie wiedzę na interesujące ich tematy z internetu - zauważa ks. Janusz Chyła, wicerektor Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie.

Właśnie wróciliśmy z wakacyjnych wojaży. Jak co roku Zakopane - stolica polskich Tatr. Kilka razy mieliśmy okazję przejść - jak mawiają wytrawni taternicy - najtrudniejszą grań, czyli Krupówki. Czy w całym pomieszaniu stylów i języków, da się tam odnaleźć Jezusa?

Wczoraj na facebookowej tablicy mojego znajomego pojawił się pewien wpis. Wpis był podobno fragmentem mailowej wiadomości i dotyczył ciężarnej, która leży w Szpitalu Praskim, jest już jedenaście dni po terminie porodu, a lekarze odmawiają jej znieczulenia, cesarki oraz nacięcia krocza (!) z powodu klauzuli sumienia, gdyż - cytuję z pisownią oryginalną - "ingerencja w ciało kobiety jest sprzeczna z wyznaniem katolickim rzymskim". Tekst kończył się informacją, że "sumienie nie przeszkodziło położnej podać cennika, za który zostanie uciszone."

Bardzo łatwo jest powiedzieć na Woodstocku, że struktury Kościoła są skostniałe, a biskupi beznadziejni. Tylko po co?

Na pierwszym synodzie o rodzinie, który odbędzie się październiku przyjrzymy się jedynie faktycznej sytuacji rodziny we współczesnym świecie - zapowiada kard. Luis Antonio Tagle z Filipin. Z papieskiej nominacji będzie on przewodniczącym delegowanym tego zgromadzenia.

Trwa XV Przystanek Jezus. 725 młodych ewangelizatorów - wśród nich ksiądz w czerwonych trampkach i z tatuażem, zakonnica w koszulce z napisem "Jestem chrześcijaninem. Zapytaj mnie dlaczego?" i setki młodych, którzy chcą dzielić się z innymi swoją wiarą. Będą to robić do niedzieli, 3 sierpnia.

Warszawę, Łódź, Kraków, Częstochowę, Radom i Płock odwiedziła 20-osobowa grupa ewangelizatorów z płockiej wspólnoty Laboratorium Wiary i grupy teatralnej Teatr Trzeciego.

W Kościele budzą się świeccy, trzeba obudzić duchowieństwo - mówi w rozmowie z KAI ks. Artur Godnarski, organizator Przystanku Jezus - inicjatywy ewangelizacyjnej towarzyszącej Przystankowi Woodstock.

Trwa XV Przystanek Jezus. Od niedzieli młodzi ewangelizatorzy brali udział w rekolekcjach przygotowujących do wyjścia na Pole Woodstocku. - Musicie wyjść na Woodstock jako przyjaciele Jezusa, nie jako niewolnicy! - usłyszeli w poniedziałek wieczorem. Dzisiaj obędzie się pierwsze wyjście ewangelizacyjne.

Jeden z wrocławskich pubów zdecydował się wyróżniać na tle innych barmankami przebranymi za zakonnice. A co, gdyby za barem stanęły prawdziwe siostry zakonne?

Pierwszy wniosek jaki się nasuwa po lekturze (nawet pobieżnej) Instrumentum to świadomość jakiejś bezdennej przepaści między codziennym życiem zdecydowanej większości ochrzczonych a doktryną Kościoła. To właściwie dotyczy wszystkich omawianych aspektów życia chrześcijańskich rodzin. Czytając poszczególne punkty pogłębiała się we mnie świadomość jakiejś niewyobrażalnej klęski misji Kościoła.

Na twarzy tego dość młodego duchownego dostrzec można było szczere zatroskanie. Raz po raz przeczesywał palcami krótko przystrzyżone włosy i w zafrasowaniu przeglądał jakieś internetowe strony na tablecie. "Zobaczy ksiądz, że to się nie skończy dobrze" - ostrzegł mnie całkiem poważnie. Dlaczego?

{{ article.description }}