#pytania o wiarę

Boże dzieło stworzenia nie zostało ograniczone samym tylko stworzeniem świata i człowieka. Z kart Pisma Świętego wiemy też, że nadto Bóg stworzył zarówno świat widzialny jak też niewidzialny. Świąt niewidzialny oznacza rzeczywistość, który nie podlega empirycznemu poznaniu człowieka. Wiarę w istnienie "rzeczy niewidzialnych", bytów, istot duchowych, niematerialnych Kościół łączy przede wszystkim z istnieniem istot duchowych, niecielesnych, które Pismo Święte nazywa zazwyczaj aniołami. O ich naturze naucza, że w całym swoim bycie "są sługami" i wysłannikami Boga.

Tajemnicę Boga odsłania człowiekowi także drugie sformułowanie z symbolu wiary: Bóg Stworzyciel. Wiara w Boga Stworzyciela jest odpowiedzią na pytanie o pochodzenie świata i człowieka. Jak jednak doszło do stworzenia świata i człowieka?

Pośród wielu przymiotów przypisywanych Bogu symbol wiary wymienia jedynie Jego wszechmoc. Jak należy rozumieć wszechmoc Boga?

Chrześcijanie wierzą, że treść wyznawanej wiary (depozyt wiary) objawił ludziom Bóg. W przekazie treści wiary odsłonił przed ludźmi rąbek tajemnicy swej boskiej natury oraz swoje zamiary i pragnienia wobec człowieka. Do najważniejszych tajemnic Bożego objawienia należy to, co Bóg powiedział człowiekowi o sobie.

Kościół uczy, że Boga człowiek poznaje dzięki Bożemu objawieniu, a także przy pomocy poszukiwań intelektualnych.

Można usłyszeć, że wszystkie religie są jednakowo dobre, bo ich wyznawcy uznają Boga. W tym stwierdzeniu z całą pewnością wyznawcy różnych religii są sobie bliscy. Wobec tego rodzaju twierdzeń niezbędne jest też wiedzieć, że między religiami istnieją zasadnicze różnice. Dotyczą one między innymi ujmowaniem związków łączących Boga z człowiekiem, wyjaśnień przeznaczenia i przyszłości człowieka, a także możliwości znalezienie Boga, dochodzenia do Niego.

Najbardziej podstawową formą usłyszenia tego zaproszenia są jego wysiłki związane ze znalezieniem odpowiedzi na pytania o Boga czy też o przeznaczeniu człowieka. Natomiast wyrazem zrozumienia intencji Boga oraz ich przyjęcia jest wiara człowieka. Czym ona jest? W jaki sposób należy ją wyrażać?

Biblia, historia narodów i dzieje poszczególnych ludzi, historia kultury i wierzeń religijnych obfitują w przykłady energicznego i wytrwałego poszukiwania Boga. Dokumenty te dostarczają wielu dowodów na to, że człowiek jest istotą religijną, czyli w naturalny sposób nastawioną i wyczuloną na to, co święte. Mimo to człowiek, choć wyposażony w wszelkie dary potrzebne do poznania Boga, skazany jest na szukanie go niejako "po omacku".

Słowem "wiara" posługujemy się niemal każdego dnia. Wyrażamy w nim zaufanie okazywane innej osobie. W takim znaczeniu wiara człowieka jest formą zaufania samemu Bogu.

Moje córki są religijne, bo religia jest pewnym stanem umysłu, w którym zadaje się pytania i poszukuje odpowiedzi w sprawach najważniejszych. A one zadają mnóstwo pytań. Odpowiedzi "z wiary" są zaś dla nich tak samo dobre jak każde inne, a przy tym niesłychanie inspirujące.

{{ article.description }}