#św ignacy loyola

Co jest na tyle charakterystyczne dla duchowości ignacjańskiej, że stanowi jej wyróżnik? Tym, co ją wyróżnia, są środki pozwalające czerpać z bogactwa Objawienia, a przede wszystkim słowa opisujące właściwą drogę ku Bogu Ojcu. Popatrzmy zatem na duchowość Ćwiczeń w perspektywie charakterystycznych dla niej słów.

Od wielu lat w ostatnim dniu kończącego się roku, zanim jeszcze wyrzucę stary kalendarz, raz jeszcze go sobie przeglądam. I co tam widzę? Wszystkie strony zapisane różnymi zobowiązaniami, pracami, rekolekcjami, spotkaniami, wyjazdami, obowiązkami… Mimo upływającego czasu, który na różny sposób daje się odczuć rozmaitymi dokuczliwościami słabnącego ciała, udało się wiele dobra zdziałać.

Liturgiczne wspomnienie św. Ignacego Loyoli (31 lipca) - autora Ćwiczeń duchownych - przynagliło mnie, by przysposobić na stronę internetową cenne rozważanie o. Mieczysława Bednarza (1917 - 1993). Znakomity znawca duchowości ignacjańskiej zgłębia w nim sekret osobowości św. Ignacego Loyoli.

W Starej Wsi na Podkarpaciu trwają VIII Ignacjańskie Dni Młodzieży pod hasłem "Loyola". Spotkanie to rozpoczęło się w środę 27 lipca i potrwa do poniedziałku 1 sierpnia. W tym czasie ta spokojna miejscowość ze starej wsi staje się młodą, tętniącą energią, radością i miłością, a przede wszystkim duchem modlitwy.

Uniformizm wkrada się w różne sfery życia indywidualnego, społecznego i religijnego. W obrębie Kościoła Katolickiego może się wyrazić jako przekonanie, że istnieje tylko jedna prawowita forma przeżywania katolicyzmu - rozważanie na poniedziałek I Tygodnia Adwentu.

„Świętość jest dla każdego człowieka dostępna” – mawiał bł. ks. Ignacy Kłopotowski. Niektórzy potraktują te słowa jak frazes, wzruszając ramionami. Gdybyś jednak chciał się dowiedzieć, w jaki sposób osiągnąć świętość, odpowiem Ci: należycie formując swoje sumienie.

{{ article.description }}