Zadajemy sobie pytanie: a co z tym darem poczęliśmy? Co uczyniliśmy z objawieniem oblicza Boga w Chrystusie, z objawieniem miłości Bożej, która zwycięża nienawiść?
Bracia i siostry, niech nasze spojrzenia, które często biegną za rozpraszającymi i krótkotrwałymi ziemskimi sprawami, skupią się dziś na Chrystusie; przystańmy, by kontemplować Jego krzyż. Krzyż jest źródłem nieśmiertelnego życia, jest szkołą sprawiedliwości i pokoju, jest uniwersalnym dziedzictwem przebaczenia i miłosierdzia; jest stałym świadectwem ofiarnej i nieskończonej miłości, która skłoniła Boga, by stał się człowiekiem, bezbronnym tak jak my, i umarł na krzyżu. Jego przybite gwoździami ramiona otwierają się dla każdej istoty ludzkiej i zachęcają nas, byśmy się do Niego zbliżyli, pewni, że nas przyjmie i z bezgraniczną czułością przygarnie w uścisku: «Gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie» (J 12, 32).
Dzięki bolesnej drodze krzyża ludzie wszystkich epok, pojednani i odkupieni przez krew Chrystusa, stali się przyjaciółmi Boga, synami Ojca niebieskiego. «Przyjacielu!» - tak Jezus zwraca się do Judasza, gdy po raz ostatni kieruje do niego dramatyczne wezwanie do nawrócenia; przyjacielem nazywa każdego z nas, ponieważ jest prawdziwym przyjacielem wszystkich. Niestety, nie zawsze ludzie potrafią dostrzec głębię tej nieskończonej miłości Boga do swoich stworzeń. Dla Niego nie istnieją różnice rasy i kultury. Jezus Chrystus umarł, aby wyzwolić całą ludzkość z niewiedzy o Bogu, z kręgu nienawiści i zemsty, z niewoli grzechu. Krzyż czyni nas braćmi.
Dla Niego nie istnieją różnice rasy i kultury. Jezus Chrystus umarł, aby wyzwolić całą ludzkość z niewiedzy o Bogu, z kręgu nienawiści i zemsty, z niewoli grzechu. Krzyż czyni nas braćmi.
Zadajemy sobie pytanie: a co z tym darem poczęliśmy? Co uczyniliśmy z objawieniem oblicza Boga w Chrystusie, z objawieniem miłości Bożej, która zwycięża nienawiść? Tak wielu ludzi, również w naszych czasach, nie zna Boga i nie może Go odnaleźć w Chrystusie ukrzyżowanym; tak wielu ludzi poszukuje miłości i wolności, która wyklucza Boga; tak wielu ludzi sądzi, że nie potrzebuje Boga.
Drodzy przyjaciele, po wspólnym przeżywaniu męki Jezusa pozwólmy, by w ten wieczór Jego ofiara na krzyżu nas poruszyła; pozwólmy Mu podważyć nasze ludzkie pewności; otwórzmy Mu serce. Jezus jest Prawdą, która daje nam wolność, byśmy mogli kochać. Nie bójmy się! Umierając, Pan zbawił grzeszników, czyli nas wszystkich. Apostoł Piotr pisze: Jezus «w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości - [krwią] Jego ran zostaliście uzdrowieni» (1 P 2, 24).
Na krzyżu Odkupiciel przywrócił nam należną godność, uczynił nas przybranymi dziećmi Boga, który nas stworzył na swój obraz i podobieństwo. Pozostańmy więc przed krzyżem, by go adorować. O Chryste, Królu ukrzyżowany, pozwól nam prawdziwie poznać Ciebie, daj nam radość, której pragniemy, miłość, która napełni nasze serce, spragnione nieskończoności. O to Cię dziś prosimy, Jezusie, Synu Boży, który za nas umarłeś na krzyżu i zmartwychwstałeś trzeciego dnia. Amen!
(Fragment rozważania na zakończenie Drogi Krzyżowej - 21 III 2008)
Bóg uczynił ze swego jedynego Syna dar dla nas, przyjął nasze człowieczeństwo, by dać nam swoje Bóstwo. Tajemnica Wcielenia wskazuje, że Bóg nie dał nam czegoś, lecz dał samego siebie w swoim Synu Jednorodzonym.
Skomentuj artykuł