Jezus zabrania myślenia i działania w kategoriach przemocy i logiki władzy
Jezus zabrania uczniom myślenia i działania w kategoriach przemocy, logiki władzy, ‘bycia obsługiwanym’ a nie łagodnym i miłosiernym dla potrzebujących. ‘Pokusa wpływu’ i niechęć do przyjęcia krzyża zagraża każdemu uczniowi Chrystusa.
Słowo na dziś (30 września 2025 r.)
Z Ewangelii wg św. Łukasza:
Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: «Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?» Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka.
Komentarz do Ewangelii (Łk 9,51-56)
Obraz: ‘Gdy czas się dopełnił’ - rozpoczyna się wielka podróż Jezusa do Jerozolimy. Centralna część ewangelii św. Łukasza została przez niego pomyślana jako pielgrzymka, podczas której Pan naucza, dokonuje cudów, wielkich znaków. Jezus ‘postanowił udać się’, bo jest to Jego świadoma decyzja. Zwrócę uwagę na swoje myśli i odczucia.
Myśl: Uczeń Chrystusa nie tylko słucha Pana, podziwia Jego czyny, jest uważnym obserwatorem, ale staje się ‘towarzyszem drogi’. Jest wezwany do pójścia za Panem, naśladowania Go. Nie jest to łatwa droga. Napotkamy na niej niezrozumienie i odrzucenie przez ‘dalekich’, przez niezbyt przychylnych i przyjaznych Samarytan, ale i przez ‘bliskich’ (Jakuba i Jana), którzy mają swoje ‘pomysły’ na rozprawienie się ze złem świata. Jezus wskazuje uczniom ‘swoją drogę’: perspektywę Jerozolimy (krzyża i zmartwychwstania) oraz miłosierdzia i pojednania.
Emocja: ‘Odwrócił się i zabronił im’. Jezus ‘odwraca się’ i zabrania uczniom myślenia i działania w kategoriach przemocy, logiki władzy, ‘bycia obsługiwanym’ a nie łagodnym i miłosiernym dla potrzebujących. ‘Pokusa wpływu’ i niechęć do przyjęcia krzyża zagraża każdemu uczniowi Chrystusa.
Wezwanie: Poproszę o łaskę przyjęcia i wewnętrznej zgody na drogę, jaką wybrał dla mnie Jezus. Podziękuję za tę drogę, którą Pan dla mnie przygotował.
Jubileusz 2025: Spes non confundit przypomina, że w sakramencie pojednania „pozwalamy Panu zniszczyć nasze grzechy, uleczyć nasze serca, podnieść nas i objąć, abyśmy poznali Jego czułe i współczujące oblicze... Nie rezygnujmy zatem ze spowiedzi, ale odkryjmy na nowo piękno sakramentu uzdrowienia i radości, piękno przebaczenia grzechów!” (23). Zaplanuję sobie czas na sakrament pojednania.
Skomentuj artykuł