Będziemy kochać tak jak Jezus? J 15, 12-17

no to ok, faktycznie. banalnieje nam Ta Wielka Przyjaźń. Serce gdzieś się stale rwie, nienasycony głodny wilk :) dzięki za podobną falę :) to fajnie znaleźć podobny nadajnik :) cześć! użytk. tomasz1968 tylko nie lubię się logować :) 

wypada po prostu... oddać się do dyspozycji Miłości. Przestać stawiać jej opór, także ten "religijny", Tylko że absolutna Miłość nic nam nie uczyni, jeśli nie będzie za każdym kolejnym razem człowieczej zgody. Można się oddać do dyspozycji, ale, przynajmniej moje doświadczenie mi pokazuje, że za każdym kolejnym problemem winno się je ponawiać.A tu się okazuje, że zdążyło się już odzwyczaić od niezawodnego Przyjaciela, zapomnieć, że we wszystkim pomoże. Ale przecie przychodzi opamiętanie. Dzięki Miłości. Nic nie pokręciłeś tomaszu. Uporządkowałeś.

O Mario. gorzko prawdziwe te słowa. Jednak o ile kojarzę, to w tej mowie Jezusa padły i słowa takie: beze Mnie nic nie możecie uczynić. Czyli ... chyba w tej naszej nędzy i smutnej ułomności w zakresie miłości, wypada po prostu... oddać się do dyspozycji Miłości. Przestać stawiać jej opór, także ten "religijny", bo ten to dopiero MURy buduje :)?  pokręciłem ?  

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Powinnam pamiętać, że mogłabym dla Boga być marną służącą, tak jak np oczekiwał zawsze tego ode mnie mój małżonek. Zresztą, jak się tak zastanowić, to generalnie człowiek od człowieka oczekuje postawy służącego. Kogoś z buzią na kłódkę, bez własnych potrzeb, praw, również praw do popełniania blędów, ale podporządkowanego, niekłopotliwego. Tacy mamy być w stosunku do elit jako społeczeństwo, tacy wobec pracodawcy, który przyjmie do pracy na warunkach beznadziejnych i jeszcze nie zapłaci. Tacy niestety, jak wspomniałam, jesteśmy wobec siebie w rodzinie. Bóg traktuje nas jako przyjaciół. _Przyjaciel rozmawia z przyjacielem, otrzymuje od niego wsparcie, pomoc. Przyjaciel jeśli jest przyjacielem nie zawodzi. A nie mamy czasu na rozmowę z Bogiem. Nie dowierzamy jej skuteczności. Nie dorastamy, również ja nie dorastam, do przyjaźni z Bogiem. A co rzec o tych, co kpią, łapią za słówka,przyklejają Bogu etykietki?