Co byś odpowiedział, gdyby Jezus Cię zapytał: za kogo Mnie uważasz?
„Za kogo ludzie... a wy...?” Uczniowie zdają sobie sprawę z tego, jak różne opinie krążą o Jezusie, jak postać Pana budzi skrajne emocje. Ale nie to jest ważne, co inni myślą, lecz to, co przeżywa każdy z uczniów osobiście. To jest pytanie o dojrzałą wiarę, z wyboru i przekonania, a nie z przyzwyczajenia, wiarę kulturową i powierzchowną.
Słowo ewangelii na dzisiaj (Mt 16,13-19):
Z ewangelii wg św. Mateusza: Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».
Komentarz do ewangelii z dnia (29 czerwca 2024 r.):
Obraz: Jezus znajduje się na osobności ze swoimi uczniami. Cezarea Filipowa (dziś Banjas) znajduje się ok. 40 km na północ od Jeziora Galilejskiego, niedaleko źródeł rzeki Jordan. Oczyma wyobraźni zobaczę to miejsce i ten ważny moment formowania się apostołów.
Myśl: Jezus oddala się od tłumów i tętniących życiem osad Galilei, aby objawić się najbliższym uczniom i przyznać ‘prymat’ Piotrowi. Pytania, jakie Pan mu zadaje uświadamiają nam, że kluczową prawdą dla wiary jest uznanie Jezusa za Syna Bożego i Mesjasza. Piotr, natomiast, ma być kepha (aram. skała). Otrzymuje szczególną misję, którą obrazuje skała (pewny fundament, punkt odniesienia dla wspólnoty), klucze (prawdziwa i pełna władza) oraz rozwiązywanie i związywanie (władza i pierwszeństwo jako namiestnik Mesjasza). Na nim zbudowany jest Kościół.
Emocja: „Za kogo ludzie... a wy...?” Uczniowie zdają sobie sprawę z tego, jak różne opinie krążą o Jezusie, jak postać Pana budzi skrajne emocje. Ale nie to jest ważne, co inni myślą, lecz to, co przeżywa każdy z uczniów osobiście. To jest pytanie o dojrzałą wiarę, z wyboru i przekonania, a nie z przyzwyczajenia, wiarę kulturową i powierzchowną.
Wezwanie: Poproszę o łaskę rozeznania, bym nie tylko ‘słyszał’ o Jezusie, ale w Niego uwierzył. Podziękuję za wiarę Piotra i Kościoła, która mnie umacnia.
Wraz z Maryją, wypowiem: „Maryjo, niewiasto wiary, Ty rozważałaś i dostrzegałaś znaczenie Bożego słowa i działania w Twoim życiu. Odpowiedziałaś na Jego wołanie z wiarą. Pomóż nam być uważnymi i odważnie żyć swoim powołaniem”.
Skomentuj artykuł