Kiedy człowiek traci wszystko? - Mt 16, 24-27

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.

Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?

Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania".

Rozważanie do Ewangelii

Cierpienie, z natury swojej, nie szkodzi duszy. Szkodzi tylko ciału. Szkodzi duszy tylko wtedy, gdy sprowadzamy siebie do samego ciała. Tymczasem tracąc ciało nic nie tracimy, bo ciało i tak ciągle się zmienia, ciągle go przybywa i ubywa – tracąc je, znów je odzyskujemy. Z duszą jest inaczej. Dusza oznacza nieprzemijalny wymiar ludzkiej egzystencji. Dlatego tracąc duszę (a tracimy czyniąc zło), tracimy naprawdę wszystko.