Komu Bóg nie przebaczy? - Łk 12, 8-12

Troll, co ma piernik do wiatrraka? Inne jest przebaczenie ludzkie inne jest Boże.Ludzkie przebaczenie to wybaczam Tobie ale pamiętam,Boże przebaczenie to wybaczam Tobie,idź w Pokoju i nie czyń złego.Człowiek mimo przebaczenia pamięta o krzywdzie i nie jest wolny od krzywdy,natomiast Bóg nie pamięta krzywdy bo z całego serca mu przebaczył,Bóg nie jest mściwy tylko miłosierny i dlatego różni się człowiek od Boga.

Troll, co ma piernik do wiatrraka?

I jeszcze... "Kto nie żałuje uczynionego zła, ten po prostu nie jest zainteresowany, by mu przebaczono" My myślimy, że ktos nie żałuje, ale tak naprawdę nie mamy wglądu do ludzkiego serca, takiego jakie ma Bóg! Nigdy nie możemy powiedzieć, że ktoś nie żałuje, a to z tej prostej przyczyny, że nawet jak ktoś powie do nas w ostatniej sekundzie życia "nie żałuję", to w następnej sekundzie pomyśli "Boże przebacz mi". Ale tych myśli już nie poznamy - bo to jest tajemnica Boga i człowieka!  Przebaczenie nawet za życia nie jest adekwatne po śmierci,sam tego doświadczyłem wśród religijnych katolików a zwłaszcza z parafii św. Edwarda w Pruszkowie.Przebaczenie,wszystko zależy od człowieka jakim jest wychowanynym czy psychopatą któremu zależy na wyższości aby pokazać swoją wiarę i przywiązanie do księży.

Możliwości człowieka zaprzeczania oczywistej prawdzie, niezbywalnej wartości są,okazuje się, nieskończone. To jest casus Voltera. Warto się zamyślić nad jego straszliwym końcem

Wszystkim Trollom bo są przekorni i nie pokorni.

...kto się Mnie wyprze wobec ludzi,... (...)Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone.lecz kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. Kto z nas nie ma sobie do zarzucenia, że się nie wyparł Jezusa? Nie musiał tego czynić w sposób spektakularny. Wystarczyło zrezygnować ze swego powołania na rzecz miłosnej fascynacji, albo zawstydzając się swego żywego związku z Jezusem w kontakcie z jakimś światowcem drwiącym z "latających" codziennie do kościoła. Duzo by wyliczać, każdy ma swoją historię zaprzaństwa. Ciekawe, że w każdej element wstydu będzie się przewijał. Jezus jednak ma politowanie dla tej naszej, również mojej, małości. Jednak różne są stopnie tej ludzkiej zdrady. Gdy dojdzie się do negacji rozróżniania dobra od zła - wtedy koniec. I jak może owego końca nie być jesli nie ma dla kogoś różnicy: koniec czy początek, ciemność czy światło, wina czy zasługa, życie czy śmierć. Wydaje się to niemożliwe, a jednak. Możliwości człowieka zaprzeczania oczywistej prawdzie, niezbywalnej wartości są,okazuje się, nieskończone.