Koniec świata to nie apokaliptyczne zniszczenie. Bóg ma inny plan

Przyszłość to nie apokaliptyczne zniszczenie, globalna katastrofa, zniekształcenie, ale prawdziwe piękno, dopełnienie zbawczego planu Boga.

Słowo na dziś (Mk 9,2-10)

Z Ewangelii wg św. Marka: Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!». I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy "powstać z martwych".

Komentarz do Ewangelii (wtorek, 06.08.2024)

Obraz: W Święto Przemienienia Pańskiego jesteśmy zaproszeni do wejścia na ‘górę wysoką’. Tradycja utożsamia ją z Górą Tabor. Przyjrzę się Jezusowi i trzem uczniom, jak wspinają się na szczyt wzniesienia. Posłucham wypowiadanych słów. Wczuję się w przeżycia uczniów.

Myśl: Wędrówka na szczyt góry ma miejsce ‘siódmego dnia’. Jak przy stworzeniu, to dzień szabatu, dopełnienia dzieła i odpoczynku. Przemienienie „jest punktem docelowym całego wszechświata”. Przyszłość to nie apokaliptyczne zniszczenie, globalna katastrofa, zniekształcenie, ale prawdziwe piękno, dopełnienie zbawczego planu Boga. To wydarzenie wyznacza punkt zwrotny w podróży Pana do Jerozolimy, ale też w drodze ucznia, który krok po kroku poznaje i przyjmuje misterium Syna, objawiane mu przez Ojca. Przemienienie jest obrazem i zapowiedzią zmartwychwstania.

Emocja: Być sami, osobno. Jesteśmy razem jako wspólnota, ale i każdy jest ‘osobno’ – samotnie z Jezusem. Trwanie z Nim jest celem naszego życia. Nikt nas nie zastąpi, nikt nie zrobi tego za nas. Nie przeżyjemy życia za innych, ani nikt nie zrobi tego za nas. Ta perspektywa może przerażać.

Wezwanie: Poproszę o łaskę słuchania ‘samego Jezusa’. Podziękuję Mu za to, że prowadzi mnie na ‘górę wysoką’, nie zrażając się moimi słabościami. Przez chwilę, w samotności, pomyślę o Przemienieniu Pańskim.