Kościół jest wciąż w drodze, naśladując Jezusa

Św. Łukasz przedstawia działalność misyjną Jezusa i Jego otoczenia. Ukazuje rozprzestrzenianie się wiary i przyjmowanie Słowa, które głosi Chrystus. Pierwszą charakterystyką jest życie wędrowne Pana. Ukazuje to prawdę, że Kościół wciąż jest w drodze, naśladując w tym Jezusa.

Czytania na dziś: Łk 8,1-3

Z ewangelii wg św. Łukasza: Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia.

Papież Franciszek zachęca, by komentarze do ewangelii, homilie były krótkie i przemawiały do serca: niech to będzie jeden obraz, jedna myśl i jedna emocja. Zakończymy wezwaniem do modlitwy prośby i dziękczynienia.

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę „miasta i wsie”, po których wędruje Jezus, „nauczając i głosząc Ewangelię” Zobaczę też uczniów, mężczyzn i kobiety, które Mu towarzyszą. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Św. Łukasz w sposób sumaryczny przedstawia działalność misyjną Jezusa i Jego otoczenia. Ukazuje w ten sposób rozprzestrzenianie się wiary i przyjmowanie Słowa, które głosi Chrystus. Pierwszą charakterystyką jest „życie wędrowne” Pana. Ukazuje to prawdę, że Kościół wciąż jest „w drodze”, naśladując w tym Jezusa. Druga rzecz to „towarzyszenie” Mu przez apostołów (Dwunastu). Oni żyją razem z Nim i działają, jak On. To przez nich Jezus dociera do całego świata. Trzecim elementem jest obecność kobiet, które służą Jezusowi obecnemu we wspólnocie braci i sióstr. To prawdziwa „rodzina Jezusa”, w którą jesteśmy włączeni.

Emocja: Kilka kobiet usługujących. Także kobiety „towarzyszą” Jezusowi. Inaczej niż u Żydów w synagodze, kobiety w pierwotnym Kościele miały wielkie znaczenie. Są niezastąpione w swojej roli, choć zadania im powierzone są inne od apostołów. Życie wspólnoty uczniów, mężczyzn i kobiet, naśladujących Pana, ciągle jest wielkim wyzwaniem.

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozumienia, że jestem posłany do braci i sióstr. Podziękuję za łaskę swojego powołania.
W piątek, wspomnienie męki Pańskiej, przez chwilę będę adorował krzyż, mając w pamięci obietnicę Jezusa: „A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie” (J 12,32).