Kosmiczny Adwent. Jakie jest duchowe przesłanie kosmosu / Jezuicki Przystanek Adwentowy, cz. 4

Pierre Teilhard de Chardin oferuje nam wizję, która rozszerza nasz Adwent z historii ludzkości na cały kosmos. Często postrzegamy Adwent jako wydarzenie czysto ludzkie i duchowe. Teilhard zaprasza nas jednak, byśmy widzieli Wcielenie jako kluczowe wydarzenie dla całego stworzenia.

Jego myśl rezonuje ze słowami św. Pawła, że całe stworzenie „jęczy i wzdycha w bólach rodzenia” (Rz 8, 22). Dla Teilharda jest to kosmiczny Adwent. Od samego początku, od Wielkiego Wybuchu, wszechświat nie jest chaotycznym wirowaniem materii, ale zmierza ku coraz większej złożoności, świadomości, a ostatecznie ku jedności.

Celem tego bolesnego procesu ewolucyjnego jest Chrystus. Chrystus, który nie jest tylko postacią historyczną, ale celem i sensem całego stworzenia. Ewolucja to proces, przez który Chrystus stanie się „wszystkim we wszystkich”.

Nasza adwentowa nadzieja staje się w ten sposób częścią nadziei całego wszechświata. Czekając na Boże Narodzenie, nie czekamy tylko na świętowanie narodzin dziecka; uczestniczymy w pragnieniu całego kosmosu, by znaleźć spełnienie w Bogu. Wizja Teilharda daje głęboki fundament teologiczny dla duchowości ekologicznej Laudato Si'. Bóg nie przyszedł zbawić tylko ludzkich dusz, ale uświęcić samą materię.

Pytanie do refleksji: Jak mogę postrzegać przyrodę wokół siebie – drzewo za oknem, padający śnieg, gwiazdy na niebie – jako przestrzeń, która także „oczekuje” i tęskni za Chrystusem?