Piękność ją zgubiła!? – św. Beatrycze da Silva

Beatriz Meneses da Silva była jedną z dam dworu królowej kastylijskiej i była tak piękna, że zazdrosna o jej wdzięki władczyni Izabela I Katolicka kazała ją uwięzić. Ale to właśnie w czasie odosobnienia urodziwa arystokratka znalazła swoją drogę do świętości. Święta Beatrycze z Silvy, którą Kościół wspomina 2 września, powołała do życia, nadal funkcjonujące, kontemplacyjne zgromadzenie zakonne popularnie zwane koncepcjonistkami. Dziś mniszki żyją w klasztorach rozsianych głównie w krajach hiszpańskojęzycznych. W samej Hiszpanii jest ich ok. 90. Ponadto domy zakonne istnieją w Meksyku, Kolumbii, Ekwadorze, a także w Brazylii i w Indiach.

Beatrycze była Portugalką. Przyszła na świat prawdopodobnie w 1437 roku, choć wskazywany jest również rok 1424 i nie w Ceucie w Afryce Północnej a w miejscowości Campo Maior (dziś na pograniczu Portugalii i Hiszpanii). Była jednym z jedenaściorga dzieci urodzonych w arystokratycznej, związanej z rodem panującym, rodzinie gubernatora. I to rodzina, z której wywodził się również błogosławiony franciszkanin Amadeusz z Portugalii, zaszczepiła w niej zasady życia chrześcijańskiego i szczególne umiłowanie Maryi.

Jako panna z wysokiego rodu przebywała na dworze księżnej Izabeli Portugalskiej, przyszłej królowej i to z nią trafiła do Hiszpanii. Tu moglibyśmy powiedzieć „niestety” stało się, królowa uwięziła swoją dwórkę. Jak się jednak okazało ta chwila, choć dramatyczna, bo jak przekazują niektórzy były tam nawet trzy dni w skrzyni bez jedzenia i picia, otworzyła w życiu Beatrycze nowy etap. W trakcie odosobnienia arystokratka doświadczyła objawienia Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem na ręku, która poleciła jej utworzyć nowe zgromadzenie, które szczególnie będzie czciło tajemnicę Niepokalanego Poczęcia Maryi.

Po uwięzieniu Beatrycze trafiła do Toledo, gdzie schroniła się u cysterek. Jej życie z dworskiego, pełnego różnego rodzaju intryg jak i z pewnością różnorodnych atrakcji zmieniło się radykalnie. W odosobnieniu i na modlitwie spędziła ok. 30 kolejnych lat, a jej piękna twarz, która kiedyś nawet miała być uwieczniona jako twarz Maryi, pozostawała zakryta.

Św. Beatrycze da Silva i pierwsza grupa sióstr - www.concepcionistastoledo.orgW 1484 roku została wypełniona wola Maryi. Wraz z dwunastoma pobożnymi niewiastami Beatrycze założyła zgromadzenie, które zostało nazwane Zakonem Niepokalanego Poczęcia – Ordo Immaculate Conceptionis. Czyli, w historii Kościoła pojawiły się wspomniane wcześniej koncepcjonistki. Początkowo siostry żyły w oparciu o regułę cysterską. Ich ubiór to odwzorowanie odzienia Maryi, w którym zobaczyła ją Beatrycze. Mniszki noszą białe habity, szkaplerz oraz błękitny płaszcz na ramionach. Biel odwołuje się do czystości duszy, a błękit symbolizuje Niepokalane Poczęcie. Natomiast szkaplerz jest elementem ubioru zakonnego, przypominający formą ornat rzymski. Składa się z dwóch sięgających do stóp płatów sukna z wycięciem na głowę. Jeden z nich opada na piersi, a drugi na plecy. W tradycji zakonnej początkowo szkaplerz chronił habit, jak fartuch. Z czasem wyrażał więź z Maryją, wskazywał na szczególną Jej opiekę.

Beatrycze da Silva zmarła w Toledo 9 sierpnia 1490 roku i tam też jest pochowana. Spoczywa w klasztorze swojego zgromadzenia. Beatrycze została beatyfikowana w 1926 roku, a kanonizowana w 1976. Jest patronką więźniów.

Zakon, którego istnienie zainicjowała, w 1511 został związany z regułą franciszkańską, dlatego też współcześnie określa się go mianem - koncepcjonistki franciszkanki, ale jest to nadal zgromadzenie o duchowości maryjnej. Siostry żyją w klauzurze, a modlitwa wstawiennicza jest ich „codziennością”. Na utrzymanie klasztorów mniszki pozyskują środki szyjąc szaty liturgiczne, malując religijne obrazy czy też wypiekając komunikanty.