Refleksja nad życiem w obliczu śmierci

Autor pomysłu: Wojciech Żmudziński SJ

Adresat: uczniowie klas ponadgimnazjalnch.

Liczba uczestników: 12-32

Materiały: kartki z bloku rysunkowego formatu A-3, kredki, farby lub flamastry, kolorowe naklejki cenowe, dużego formatu plakat przedstawiający nagrobek do umieszczenia na ścianie.

Przebieg zajęć

1/ Mojżesz umierał błogosławiąc. Do Józefa powiedział: "niech będzie błogosławiona twoja ziemia przez bogactwo niebios, przez rosę, przez bogactwo darów słońca, przez bogactwo plonów, przez skarby gór. Niech łaska Tego, co mieszka w krzewie zstąpi na twoją głowę" (por. Pwt 33,13-16). Święty Szczepan skazany na ukamienowanie umierał przebaczając: "Panie, nie licz im tego grzechu" (Dz 7,60). Nauczyciel po przytoczeniu kilku biblijnych historii, mówi do uczniów, by pomyśleli chwilę jak chcieliby umierać. Niech każdy z nich wyobrazi sobie moment naturalnego umierania i narysuje w formie historyjki obrazkowej swoją wymarzoną postawę w godzinie śmierci. Co chciałbyś powiedzieć do modlących się przy twoim łóżku osób? Praca nad historyjką obrazkową kończy się wystawą historyjek. Każdy z uczniów ma do dyspozycji jedną samoprzylepną kropkę (do tego celu mogą posłużyć naklejki cenowe), ogląda wystawę i przykleja kropkę na historyjce kolegi lub koleżanki, która według niego okazała się najciekawsza. Podsumowując wystawę, nauczyciel zwraca uwagę na historyjki najbardziej wartościowe z punktu widzenia chrześcijańskiego i krotko je komentuje.

2/ Gdy umarł król Dawid mówiono, że "umarł w późnej starości, syty dni, bogactwa i chwały" (1Krn 29,28). Po śmierci Salomona mówiono o nim, że “bogactwem i mądrością przewyższał wszystkich królów ziemi" i że “wszyscy królowie ziemi pragnęli zbliżyć się do Salomona, by słuchać mądrości, jaką Bóg włożył w jego serce" (2 Kron 9,22-23). Niech uczniowie podzielą się w małych grupach odpowiedzią na dwa poniższe pytania: Jak chciałbyś być pamiętany przez innych? Co chciałbyś, aby napisano na twoim nagrobku? Pomysły napisów nagrobnych zapisują uczniowie na samoprzylepnych kartkach i umieszczają je na plakacie umieszczonym przez nauczyciela na ścianie.

3/ Po zakończonej lekcji nauczyciel zadaje uczniom do domu pracę pisemną: napisz mowę pogrzebową, jaką chciałbyś usłyszeć na swoim własnym pogrzebie by przedyskutować ją później ze mną z zachowaniem dyskrecji.

Wariant

Można urozmaicić pracę domową dając uczniom możliwość wybrania innej formy, np. zamiast mowy pogrzebowej mogą napisać pieśń żałobną opiewającą ich wartościowe i pełne miłości do bliźnich życie. Dawid w żałobnej pieśni na cześć Saula i jego syna Jonatana, opisał jako kochanych i pełnych uroku, bystrzejszych od orłów i dzielniejszych od lwów (por. 2 Sm 1,23).