Śmierć sama w sobie jest złem. Jest nim grzech, który zatruwa życie i śmierć przynosi

Pusty grób jest fundamentem wiary chrześcijańskiej. Mówi przede wszystkim o tym, że naszym przeznaczeniem nie jest śmierć ale zmartwychwstanie. Nie śmierć jest złem, ale nasze jej pojmowanie. To grzech jest złem, które zatruwa życie i przynosi śmierć.

Słowo na dziś (J 20,2-8)

Z Ewangelii wg św. Jana: [Maria Magdalena] Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Komentarz do Ewangelii (środa, 27 grudnia 2023)

Obraz: Po spoczynku Paschy, Maria Magdalena udaje się do grobu i z rozpaczą wraca do uczniów, by im oznajmić, że ‘zabrano Pana’. Oczyma wyobraźni zobaczę tę sytuację, uczniów biegnących do grobu Jezusa. Grób jest pusty. Przyjrzę się płótnom i chuście. Zobaczę wnętrze grobu.

Myśl: Opowiadania zwane ‘paschalnymi’ różnią się bardzo, ale mają kilka wspólnych elementów. To przede wszystkim ‘pusty grób’, ‘zapowiedź zmartwychwstania’ i ‘spotkania ze Zmartwychwstałym’, na początku nierozpoznawanym a potem poznawanym przez Słowo i Chleb-Eucharystię. W święto św. Jana ewangelisty czytamy o jego doświadczeniu paschalnym. Pusty grób jest fundamentem wiary chrześcijańskiej. Mówi przede wszystkim o tym, że naszym przeznaczeniem nie jest śmierć ale zmartwychwstanie. Nie śmierć jest złem, ale nasze jej pojmowanie. To grzech jest złem, które zatruwa życie i przynosi śmierć.

Emocja: ‘Zabrano Pana’. Niejednokrotnie doświadczamy tego, że Jezus ‘znika’ z naszego doświadczenia duchowego. Może to być spowodowane moim zaniedbaniem, rozproszeniem, słuchaniem pokusy. Może to być jednak także czas próby wierności, determinacji w szukaniu, stałości w postanowieniach.

Wezwanie: Proszę o doświadczenie miłości ucznia, który ‘widzi i wierzy’. Podziękuję za ‘Marie Magdaleny’, które przynoszą mi radosną nowinę. Uczynię jakiś gest uszanowania i uwielbienia.