Spotkanie, które stało się nowym początkiem historii wszechświata
Spotkanie anioła z Maryją jest nowym początkiem historii wszechświata. Wypełnia w określonym czasie zamysł i obietnicę Boga, ale zarazem stanowi unikatowe wydarzenie dziejów.
Słowo na dziś (Łk 1, 26-38)
Z ewangelii wg św. Łukasza: W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą».
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.
Komentarz do Ewangelii (20.12.2022)
Obraz: Kilka dni temu mieliśmy już okazję kontemplować tę scenę. Wróćmy do niej. Oczyma wyobraźni zobaczę Maryję, która zmieszała się i zamyśliła, słysząc pozdrowienie archanioła Gabriela. Posłucham tych słów. Wczuję się w odczucia młodej Maryi.
Myśl: To spotkanie anioła z Matką Boga jest nowym początkiem historii wszechświata. Wypełnia w określonym czasie Jego zamysł i obietnicę, ale zarazem stanowi unikatowe wydarzenie dziejów. Bóg stał się Człowiekiem. Maryja jest uosobieniem każdego wierzącego i całej wspólnoty Kościoła. Jest otwarta na powołanie i gotowa do przyjęcia Boga do swego życia. Ona przypomina, że najważniejsze dla człowieka wierzącego jest rezygnowanie z własnego działania i poddanie się działaniu Boga
Emocja: Jakże się to stanie? Nie zawsze wiemy, co i jak mamy robić. Nie jesteśmy pewni, czy to, co przeżywamy jest od Boga. Postawa wiary nie wyklucza wątpliwości, pytań, rozeznawania.
Wezwanie: Poproszę o łaskę ufności, że wyrzekanie się siebie jest lepszym wyborem niż skoncentrowanie na własnym działaniu. Podziękuję za odczucie obecności Ducha Świętego i Jego mocy.
Zadanie adwentowe: Zbliżamy się do końca czasu oczekiwania na Boże Narodzenie. Z tym większym zaangażowaniem, a może nawet emocją, wypowiem albo wyśpiewam: „Archanioł Boży Gabryjel, posłan do Panny Maryi. Z majestatu Trójcy Świętej, tak sprawował poselstwo k’Niej. Zdrowaś Panno, łaskiś pełna, Pan jest z Tobą, to rzecz pewna”.
Skomentuj artykuł