Takie zachowanie to recepta na samotność

Upominanie drugiego człowieka jest więc tak naprawdę w naszym interesie, ale ten interes polega nie na tym, że wykazujemy naszą wyższość, ale na tym, że nie pozostajemy sami jak palec.

[Komentarz Mieczysława Łusiaka SJ]

​Upominanie jest bardzo ważną czynnością. Nie może jednak stanowić okazji do wykazywania wyższości nad drugim człowiekiem, a tak niestety często bywa. Upominanie jest ważne dlatego, że potrzebujemy się nawzajem, a grzech powoduje, że tracimy tego, kto zgrzeszył przeciw nam. Dlatego Jezus mówi, że „jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata”. Upominanie drugiego człowieka jest więc tak naprawdę w naszym interesie, ale ten interes polega nie na tym, że wykazujemy naszą wyższość, ale na tym, że nie pozostajemy sami jak palec. A nasze bycie razem z innymi jest warunkiem niezbędnym w drodze do Nieba, bo Niebo polega właśnie na tym, że jesteśmy razem – bez cienia egoizmu i nienawiści.

[Komentarz Wojciecha Jędrzejewskiego OP]