W codziennej pracy waży się zbawienie albo potępienie

Jezus nie straszy, nie przepowiada przyszłości. Prowadzi nas do tego, byśmy odczytywali teraźniejszość w świetle Jego życia i historii. Sąd dokonuje się przez to, jak my odpowiadamy na Jego wezwanie i jak traktujemy braci.

Z ewangelii wg św. Mateusza:

A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.

Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.

Obraz: Jezus przedstawia nam dzisiaj wiele obrazów oczekiwania, czuwania, bo chwila przyjścia Pana zbliża się. Noe i potop, pracujący w polu czy przy żarnach, gospodarz pilnujący domu. Przyjrzę się temu obrazowi, który przykuje moją uwagę.

Myśl: Każde wydarzenie, każda sytuacja może być odczytana jako znak przyjścia Pana. Nawet codzienność w swojej zwyczajności, bo to w niej dokonuje się sąd nad nami. W codziennej pracy waży się zbawienie albo potępienie. Jezus nie straszy, nie przepowiada przyszłości. Prowadzi nas do tego, byśmy odczytywali teraźniejszość w świetle Jego życia i historii. Sąd dokonuje się przez to, jak my odpowiadamy na Jego wezwanie i jak traktujemy braci.

Emocja: Czuwajcie. To nie zagrożenie, ale zachęta. Moje wybory mają znaczenie. Nie powinienem przeżywać ich lękowo, ale odpowiedzialnie.

Wezwanie: Poproszę Pana, abym wystrzegał się niespokojnego spekulowania o przyszłości. Podziękuję za Jego uspokajającą obecność.

Zadanie adwentowe: Dam sobie chwilę, aby pomyśleć o tym czasie przede mną. Spróbuję ‘hasłowo’ zrobić sobie plan na Adwent. Co chciałbym zrobić? Co uważam za największe wyzwanie, jakie mnie czeka? Jak mogę sobie pomóc, aby ‘czuwać’? Zacznę od drobnej rzeczy, od pierwszego kroku.