Z nienawiści do wiary – bł. Józef Aparicio Sanz i 232 towarzyszy

Błogosławieni męczennicy, których wspominamy należą do wielkiej rzeszy tych, którzy oddali życie za wiarę w czasie wojny domowej w Hiszpanii w latach trzydziestych XX wieku. ‘Z nienawiści do wiary’ zginęło wtedy ponad 10 tysięcy katolików. 22 września wspominamy błogosławionych Józefa Aparicio Sanza i 232 towarzyszy, męczenników, świadków wiary, kobiety i mężczyzn. Aresztowano ich, bo byli katolikami. Zostali skazani na śmierć bez sądu. Ich winą była działalność duszpasterska i religijna. Nie uczestniczyli w ówczesnych sporach politycznych i ideologicznych.

Wojna domowa w Hiszpanii wybuchła w lipcu 1936 roku i trwała bez mała trzy lata. Walki toczyły się między lewicowym rządem Hiszpanii i wspierającymi go siłami, a prawicową opozycją.

Lista naszych dzisiejszych patronów jest bardzo długa. „Jest wśród nich 37 kapłanów z archidiecezji Walencji oraz liczna grupa mężczyzn i kobiet — członków Akcji Katolickiej — także z Walencji; 18 dominikanów i dwóch kapłanów z archidiecezji Saragossy; 4 franciszkanów i 6 franciszkanów konwentualnych; 12 kapucynów, 5 kapucynek i jedna augustianka bosa; 11 jezuitów i jeden młody wierny świecki; 30 salezjanów i 2 Córki Maryi Wspomożycielki; 19 tercjarzy kapucyńskich Matki Boskiej Bolesnej i ich świecka współpracowniczka; kapłan ze zgromadzenia sercanów; kapelan Kolegium La Salle de la Bonanova w Barcelonie i 5 braci szkolnych; 24 zakonnice ze zgromadzenia karmelitanek miłosierdzia; siostra serwitka; 6 sióstr pijarek i 2 współpracowniczki świeckie, te ostatnie pochodzące z Urugwaju — pierwsze błogosławione z tego kraju; 2 zakonnice ze zgromadzenia Małych Sióstr od Samotnych Starców; 3 tercjarki kapucyńskie od Świętej Rodziny; misjonarka klaretynka; i wreszcie młody Franciszek Castelló i Aleu z Akcji Katolickiej z Lleidy”.

Modlitwa papieża Franciszka o pocieszenie i nadzieję

Wspominany jako przewodzący całej grupie męczenników ks. Józef Aparicio Sanz urodził się w marcu 1893 roku w Enguerze. Święcenia przyjął w 1916 roku. Był kapłanem archidiecezji w Walencji. Pracował w różnych parafiach. W czasie epidemii grypy w 1918 roku z poświęceniem opiekował się chorymi. Jako archiprezbiter w Enguerze założył Akcję Katolicką i stowarzyszenie kobiet. Został zamordowany w grudniu 1936 roku.

Ceremonia beatyfikacyjna - Rzym 2007 - Jesús Serna, CC BY-SA 2.5 www.creativecommons.org, via Wikimedia CommonsPrześladowania katolików nie zaczęły się wraz z wybuchem wojny. Już wcześniej, bowiem, w 1932 roku, lewicowy rząd Hiszpanii, wydał dekret znoszący zakon jezuitów. Dlatego domy formacyjne i kolegia zostały przeniesione do innych krajów europejskich. Wielu jezuitów zostało jednak w kraju, żyli w nieformalnych wspólnotach. Po wybuchu wojny 660 jezuitów znalazło się w ‘strefie czerwonej’, gdzie wpływ miały lewicowe siły rządowe. W ciągu kilkunastu miesięcy 116 jezuitów zginęło zamordowanych przez siły rządowe. Wśród wspominanych w tej grupie błogosławionych znajduje się jedenastu jezuitów i jeden młody, zaangażowany wierny świecki, ich wychowanek i współpracownik.

Świadectwa, jakie do nas dotarły, ukazują tych patronów jako ludzi „uczciwych i przykładnych, których męczeństwo stało się pieczęcią życia oddanego pracy, modlitwie i krzewieniu wiary w rodzinach, w parafiach i zgromadzeniach zakonnych. Wielu z nich już za życia cieszyło się w swoim środowisku opinią świętości… Ich przykładne postępowanie było jak gdyby przygotowaniem do tego najwyższego wyznania wiary, jakim jest męczeństwo”.
Tę liczną grupę męczenników beatyfikował w 2001 roku Jan Paweł II.