O tym, co wydarzyło się w niedzielę Zmartwychwstania, wiemy z przekazu wszystkich czterech Ewangelii, ale są one dość różne i żeby stworzyć sobie w miarę kompletny obraz atmosfery tamtych dni, wszystkie cztery opisy należy przeczytać. Jednym z motywów, jakie łączy wszystkie Ewangelie, jest pusty grób, do którego tego poranka biegnie wiele osób. Zastanawiając się, czego tam szukają, może warto zadać sobie też pytanie, po co my chodzimy do kościoła?
Liturgia Wielkiego Piątku jest upamiętnieniem męki i śmierci Jezusa. Tego dnia nie odprawia się Mszy. Na zakończenie liturgii Najświętszy Sakrament umieszcza się we wcześniej przygotowanym grobie Pańskim, który od tej pory staje się kaplicą adoracji.
Gdyby nasza miłość była doskonała, wtedy nie potrzebowalibyśmy żadnego prawa. Tymczasem jednak wciąż potrzebujemy nowych przykazań, instrukcji i przepisów. Im mniej miłości między nami, tym więcej - niestety - trzeba nam formalnych regulacji. Fakt, że nie postępując zgodnie z logiką miłości, popadamy w grzechy, to, że mamy poczucie grzechu, świadczy o tym, że miłość w nas nie umarła, że bardzo nam zależy na Bogu i człowieku.
Najlepsza, zawsze skuteczna i najpiękniejsza modlitwa zamyka się w krótkich słowach: “Kocham Cię, Jezu”. Wiemy jednak, że słów tych nie da się wypowiedzieć bez emocji, ponieważ odkrywają one całą głębię naszego uczucia. Fakt, że kocham Boga, wcale nie musi oznaczać, że jestem doskonały - i najczęściej nie oznacza, ale przecież po to, żeby kochać, wcale nie trzeba być doskonałym…
Rekolekcje dla spóźnionych to nie czas na robienie sobie wyrzutów sumienia, że czekaliśmy z nimi aż do teraz. Najważniejsze, że w końcu tu jesteśmy. Przychodzimy tu dla Jezusa.
Kiedy słyszę takie historie - o mądrych żydowskich rabinach, z humorem patrzących na świat, albo o dalekowschodnich guru, którzy jednym zdaniem rzucają światło i rozpraszają mroki życia - bierze mnie paskudna złość. Dlaczego nikt takich żartów nie opowiada o nas, katolickich księżach!?
W wyznaniu wiary, jakie co niedzielę recytujemy podczas każdej Mszy, powtarzamy, że wierzymy w "jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół". W tym zdaniu zawarta jest cała teologia, nieco historii, tradycja, a także wszystkie nasze nadzieje. W taki Kościół wierzymy - pytanie jednak, w jakim Kościele żyjemy, to znaczy, jak wyobrażamy go sobie dzisiaj, a co za tym idzie, jaką sobie przypisujemy w nim rolę? Wiemy przecież, że tak jak Królestwo niebieskie można przedstawić za pomocą wielu obrazów, tak samo jest też z Kościołem.
W niedzielę 14 marca przypada doroczny Dzień Motyli. Nie jest to jeszcze czas, w którym można podziwiać te piękne owady w ich pełnej krasie, dlatego proponujemy obejrzenie naszej galerii zdjęć. Motyle – zaraz po chrząszczach – stanowią drugą pod względem liczebności grupę owadów, jakie żyją na świecie. Choć trudno jest podać dokładne liczby, szacuje się, że obecnie na świecie żyje około 150 tys. gatunków motyli, z czego w Polsce ponad 3 tys.. Spotkać je można na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy.
Dlaczego samym uczniom tak trudno było uwierzyć w zmartwychwstanie? Skoro jest się świadkiem czyjejś śmierci, to nikt nie spodziewa się, że wkrótce ujrzy tego człowieka zdrowego.
Ofiary nadużyć seksualnych bardziej niż modlitwy za nie potrzebują naszego działania - modlitwy potrzebują raczej ci z nas, którzy wciąż zaklinają rzeczywistość.
Powodem jest pandemia koronawirusa.
Przypadek McCarricka oraz wnioski, jakie musimy z tego wyciągnąć, powinny odnosić się nie tylko do ewentualnych modyfikacji procedury mianowania na kluczowe stanowiska w strukturze Kościoła, ale sięgnąć znacznie niżej - do wciąż kulejących kryteriów weryfikacji tych, których akceptujemy do seminariów i zakonów.
Kilka dni temu zamieszczono w sieci informację o zakończeniu wewnętrznego dochodzenia, prowadzonego przez hiszpańskich jezuitów, na temat przestępstw molestowania seksualnego w latach 1927-2020. Dwuletnie dochodzenie ujawniło 96 sprawców, którzy skrzywdzili 81 małoletnich oraz 37 osób dorosłych. I choć smutno czytać takie informacje, to bez wątpienia ich pojawienie się jest dobrym sygnałem, ponieważ stanowią one ważny, a nawet konieczny krok na drodze oczyszczenia Kościoła.
Wbrew wszystkiemu, wyobraźmy więc sobie uśmiechniętego Jezusa - taki ładny chłopczyk. Może na złość dopadającym nas smutkom warto by go było - w tym uśmiechaniu się do innych - naśladować?
{{ article.description }}