Podejmowanie tematu nadużyć seksualnych w atmosferze sensacji i "dowalania" Kościołowi, okazuje się drogą donikąd. Staje się marnowaniem okazji, aby coś ze sprawą zrobić.
Kościół w naszym kraju ma aktualnie z Andrzejem Wajdą pewien problem. Generalnie przyznaje się, że był wielkim twórcą. Można jednak wyczuć pewien dystans i ostrożność wielu członków Kościoła w Polsce wobec postaci docenionego wieloma prestiżowymi nagrodami na całym świecie twórcy. Skąd to się bierze?
Reakcją wielu broniących życia na poniedziałkowy protest było i jest mnożenie inwektyw pod adresem jego uczestniczek. Fala hejtu, wymyślanie poniżających i odbierających godność porównań, generalizowanie i przypisywanie wszystkim jak najgorszych intencji. Wyśmiewanie. Odpychanie, odrzucanie, wykluczanie. Robili i robią to ludzie, którzy odwołują się równocześnie do nauczania Kościoła. Chrześcijanie. Katolicy.
Życie każdego człowieka od poczęcia aż do naturalnej śmierci potrzebuje prawnej ochrony. Co do tego nie mam żadnych wątpliwości. Rzecz w tym, czego efektem jest ta ochrona - pisze ks. Artur Stopka.
Papież Franciszek często mówi o diable. Robi to jednak w sposób, który nie daje wygody i nie pozwala "chować się" za diabelską aktywnością.
Tego, co się zobaczyło, nie da się "odzobaczyć", tego, co się usłyszało, nie od się "odusłyszeć". To w nas jest. Może zblaknąć, przykurzyć się, ale będzie to w wielu z nas tkwić i wpływać na życie.
Jestem przekonany, że wizyty twórców i szefów informatycznych i sieciowych potęg nie są przypadkiem. Franciszek co prawda nie korzysta na co dzień z nowoczesnych urządzeń, jednak ma świadomość wielkiej siły nowych technologii.
Dzieci nie mają wyłącznika. Nie da się w pełni sterować ich zachowaniami. Także podczas Mszy świętej. Przeszkadzają. Nie tylko wiernym uczestniczącym w liturgii. Także księdzu.
Oświadczenia odcinające się od przekazu kogoś, kto powołuje się na Ewangelię i naukę Kościoła, uzasadniając nimi własne i tylko własne poglądy, to niejednokrotnie za mało. Potrzebne są reakcje szybkie, stanowcze i jednoznaczne.
Sposób, w jaki spowiada innych, a także w jaki sam się spowiada papież Franciszek, dla części katolików w Polsce jest zaskoczeniem i nowością. Tymczasem w wielu krajach na świecie jest on oczywisty i powszechny.
U stóp Czarnej Madonny Papież wypowiedział przesłanie, jakie ma dla nas z tej okazji. Trudno o lepsze miejsce. To tu od dawna padają najważniejsze dla Kościoła w Polsce, ale też dla narodu, słowa.
Opozycja w Kościele? Czy to w porządku? Czy to w ogóle uprawnione zjawisko? Przecież Jezusowi ogromnie zależy na jedności Kościoła. W czasie Ostatniej Wieczerzy żarliwie prosił: "aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał".
Dzień po rozpoczęciu peregrynacji relikwii bł. Frasstiego w naszej Ojczyźnie jeden z krajowych serwisów internetowych krótką notatkę na ten temat zareklamował na głównej stronie sformułowaniem mówiącym o tym, że Kościół będzie woził zwłoki po całej Polsce. Gdy zobaczyłem ten tytuł poczułem bolesne ukłucie w sercu.
W ciągu piętnastu lat o dziesięć procent zmalała w Polsce liczba zawieranych sakramentalnych małżeństw. Według ogłoszonego właśnie raportu na sakramentalne "tak" decyduje się dziś w skali kraju tylko 62,5 procent nowożeńców. Dlaczego tak się dzieje?
"Ludobójstwo". Czy warto po stu latach używać tak ostrych i ciężkich słów? Po co wypominać straszne czyny sprzed wieku, stawiając sprawę na ostrzu noża? Czy nie lepiej łagodzić, "przypudrować" prawdę, aby nie raziła swoim okrucieństwem i nie czynić z współczesnych ludzi potomków ludobójców?
Franciszek w wideoprzesłaniu skierowanym do uchodźców, wolontariuszy i pracowników rzymskiego Centrum Astalli, powiedział m. in. "Wybaczcie zamknięcie i obojętność naszych społeczeństw, które obawiają się zmiany życia i mentalności, jakiej domaga się wasza obecność". Gdy teraz te przeprosiny zostały przypomniane, trudno uciec od pytania: w czyim imieniu Papież je wygłosił?
Andrea Tornielli w wywiadzie z kard. Kazimierzem Nyczem poruszył kwestię delikatną, przez wielu w Polsce omijaną, dla niejednego bolesną. Poruszył sprawę podejścia polskich duchownych do papieża
Franciszka.
"Można odnieść wrażenie, że zamiast tego wokół tematu ŚDM zapanował jakiś dziwny smuteczek. I to nie tylko w mediach. Jakaś napinka i niezbyt starannie skrywane rozczarowanie". O tym, czy ŚDM może być dla nas jeszcze czymś radosnym - pisze ks. Artur Stopka.
Czy znany dominikanin ma rację i grozi nam, że wystąpienia polityków nie tyle wyprą, co przyćmią podczas kościelnych uroczystości homilie wygłaszane przez duchownych?
Czy w chwili, gdy Mieszko I został obmyty wodą chrztu, tworzone przez niego państwo automatycznie stało się chrześcijańskie? Czy jego mieszkańcy zaczęli się kierować w swym postępowaniu tak modnymi dzisiaj "wartościami chrześcijańskimi"?
{{ article.description }}