Często mówisz do dziecka pokrzywowym głosem?

Czasami wystarczy mieć pokrzywowy głos, żeby ludzie poczuli się tak, jakby ich poparzyły pokrzywy. I wystarczy głos trochę zmienić...

- Czemu masz taki pokrzywowy głos?
- CO TAKIEGO?
Byłam zamyślona, zastanawiałam się nad tym, co mówię... i słowa wnuka bardzo mnie zaskoczyły. Pokrzywowy głos? Co to takiego?
Upomniałam go właśnie, żeby nie dawał kotu tak dużego kawałka swojego tortu urodzinowego.
I upomniałam go trochę głośniej.
W końcu, tak myślę, wyraźnie sobie zasłużył, ma już cztery lata i powinien wiedzieć, że babcie nie pieką tortów dla kotów.
- Chciałem, żeby kotek też miał urodziny.
- To ty je masz.
- Ale kiedy ktoś ma urodziny, to chce, żeby mieli je razem z nim ci, których on kocha.
Kiwam głową. To prawda.
- Ty też dajesz swój tort tym, których lubisz, a nie zajadasz się nim sama.

Nie zajadam się. I to też prawda. Nie to, żebym czasem nie chciała...

- Pani kotka zasługuje na to, żeby sobie trochę połasuchowała - mówi rozsądnie wnuk. - Ciągle tylko te myszy, można się przejeść. Czy tobie by się myszy nie przejadły, babciu?
Co zrobić, znów mnie zagiął... Wiadomo, że myszki prędko by mi się przejadły. Śmieję się.

- Ale na przyszłość daj raczej tort kolegom, a pani kotka dostanie mleczka - mówię.
- Już nie masz pokrzywowego głosu - chwali mnie wnuk.
Tak, już nie mam. Jak on pięknie to powiedział. POKRZYWOWY GŁOS... Faktycznie, czasami wystarczy mieć pokrzywowy głos, żeby ludzie poczuli się tak, jakby ich poparzyły pokrzywy. I wystarczy głos trochę zmienić...

- Teraz, babciu, masz złocieniowy głos - mówi zadowolony, siada obok mnie na tapczanie, kładzie mi swoją urodzinową główkę na kolanach, a przy tym zdąży jeszcze pogłaskać "panią kotkę", która rozłożyła się koło nas i zadowolona mruczy, przełykając tort śmietankowy.

Czasami wystarczy zmienić głos, wymienić głos - i cały świat nagle staje się inny. Jak bardzo potrafią rozjaśnić świat ci, którzy nie zapominają o tej wielkiej sztuce...

Z pewnością istnieje także śmietankowy głos. I czasem taki śmietankowy głos może być znacznie lepszy od śmietankowego tortu. Kiedy ktoś zaczyna mówić śmietankowym głosem, od razu dzień staje się świąteczny, urodzinowy...

I ja postanawiam sobie, że dziś będę z wnukiem rozmawiać wyłącznie śmietankowym głosem. Już choćby dlatego, że powiedział mi dziś tak wiele nowego o głosach.

Do tej pory nigdy nie myślałam, jak pięknie brzmi złocieniowy głos... I że taki głos w ogóle istnieje. Ile rzeczy na tym świecie można osiągnąć już tylko przez to, że wymienimy głos pokrzywowy na śmietankowy...

Więcej w książce: BABCIE I ANIOŁOWIE - Eduard Martin