Szacunek ojca dla przeżyć dziecka

Zbudowanie więzi z dzieckiem domaga się wrażliwości na to wszystko, czym ono wewnętrznie żyje. Dojrzały ojciec szanuje więc cały świat dziecięcych odczuć i doświadczeń wewnętrznych.

"W duszy dzieci są zadatki tych wszystkich myśli i uczuć, które my posiadamy."
(J.Korczak)

"Dzieci nie będą dopiero, ale już są ludźmi, tak ludźmi są, a nie lalkami; można przemówić do ich rozumu - odpowiedzą nam, przemówimy do serca - odczują nas. Dzieci są ludźmi, w duszy ich są zadatki tych wszystkich myśli i uczuć, które my posiadamy". Te słowa J. Korczaka zwracają nam uwagę na potrzebę szacunku dla przeżyć dziecka, które mają tę samą wartość, co przeżycia każdego innego człowieka dorosłego. Dojrzały ojciec szanuje więc cały świat dziecięcych odczuć i doświadczeń wewnętrznych.

Zbudowanie więzi z dzieckiem domaga się wrażliwości na to wszystko, czym ono wewnętrznie żyje. Bez niej osoba dorosła łatwo może przytłoczyć młodego człowieka swoimi mało zrównoważonymi reakcjami. Rodzice, szczególnie zaś ojciec, musi się liczyć z kruchą jeszcze osobowością syna, córki. Tata, który nie jest świadomy dysproporcji istniejących między jego dorosłą osobowością, a kruchą osobą jego dziecka, w sposób nieświadomy będzie wykorzystywać tę przewagę przeciwko niemu.

Umiejętne potraktowanie całego świata dziecięcych doświadczeń wymaga od ojca kultury duchowej i ludzkiej. Tylko dzięki niej może on docenić i uszanować wszystko to, czym na co dzień żyje jego dziecko. Ojciec nieświadomy własnych przeżyć może łatwo ranić swoje dzieci, przerzucając na nie cały balast własnych nieopanowanych i niedojrzałych odczuć. Zbyt często powtarzane słowa: "robię to dla dobra dziecka" - mogą być jedynie próbą uspokojenia nieczystego sumienia, które przeczuwa dwuznaczność pewnych reakcji pedagogicznych, naznaczonych nieraz emocjonalną przemocą. Wychowanie do ojcostwa domaga się od mężczyzny świadomego zaangażowania w pracę nad sobą.

Fragment książki: Przewodnik po ojcostwie - Józef Augustyn SJ