Pragnienia, frustracje i zawody życiowe

Ważny element składowy życia stanowią dramatyczne sytuacje naszego życia, wszelkiego rodzaju próby życiowe. Cierpienie, momenty wielkich wyzwań są dla nas często sprawdzianem życiowym, w którym możemy, jak w zwierciadle, dostrzec motywacje naszego działania. Kryzys, trudność życiowa, na jaką napotykamy jest niewątpliwie wyzwaniem dla każdego z nas.

Historia życia, historia ważnych wydarzeń życiowych to przede wszystkim historia osób, które stawały i stają na naszej drodze. Jest wiele osób, które nosimy w swoim sercu. Te osoby wiążą się z pewnymi wydarzeniami, zarówno dobrymi, jak i złymi. Wracając do nich jednocześnie jakby otwieramy się na przesłanie, jakie te osoby mają dla nas.

Przyjrzenie się historii życia oznacza także przyjrzenie się wszystkim negatywnym doświadczeniom, które miały miejsce w mojej historii.

Pierwszą potrzebą człowieka jest miłość. Prawie wszystkie przyczyny zranień odnoszą się właśnie do tej potrzeby, jako jej sfrustrowanie. Nieakceptacja obecności człowieka, czy płci, czasu pojawienia się jest chyba najpoważniejszym zranieniem, jakie przychodzi człowiekowi doświadczyć już na początku życia. Nieakceptacja ta przejawia się w jakichś formach zniecierpliwienia, braku obecności, niepoświęcaniu czasu, niezadowoleniu, poczuciu zawstydzenia, wyrzutach sumienia.

Brak więzi emocjonalnej z bliskimi jest przyczyną wielu trudności w relacji człowieka z najbliższymi. W konsekwencji odbija się to na relacjach z całym naszym światem. Potrzeba więzi emocjonalnej zmienia się w zależności od wieku. Zaburzenia w tej dziedzinie przeszkadzają w normalnym rozwoju. Dziecko, młody człowiek ma prawo do zdrowych relacji ze swoimi najbliższymi. Gdy ich braknie, przyczynia się to do zburzenia zaufania dziecka czy młodego człowieka, odbiera mu wszelką formę obrony, bo ci, którzy powinni chronić człowieka, stają się jego krzywdzicielami. Dom wtedy staje się miejscem złych wspomnień, a przebywanie w nim powiększa w człowieku niechęć do samego siebie.

Bardzo ważnym elementem naszej «czarnej historii» są wydarzenia, w których bierzemy udział, choć nie do końca zależą od nas. Będą to wszelkiego rodzaju trudności w relacjach rodzinnych, kłótnie, rozwody. W naszej polskiej rzeczywistości alkoholizm jest często doświadczeniem rujnującym dobre myślenie o sobie, o rodzinie, o relacjach z innymi.

Okres dojrzewania jest bardzo delikatnym czasem. Zmiany, jakie zachodzą w ciele i w psychice budzą bardzo często lęk, powodują różnego rodzaju napięcia. Kiedy brakuje dobrych relacji z innymi często przeradza się to w zaburzenia o charakterze psychicznym, niebezpieczeństwo wiązania się np. z sektami, w poszukiwanie spokoju wewnętrznego poprzez przyjmowanie używek. Przyczyną wielu trudności w tym okresie jest także brak zrozumienia ze strony innych, zła ingerencja dorosłych w nasze życie.

Bardzo negatywny ślad na naszym życiu zostawiają wszelkie formy gwałtu na naszej wrażliwości, nie tylko związanej z cielesnością, ale także z naszym poczuciem godności, wartości. Chodzi tu o poczucie bycia wykorzystanym, manipulowanym, o doświadczanie chłodu emocjonalnego, doświadczenie odrzucenia.

Nasza historia to także niespełnione pragnienia, frustracje, zawody życiowe. To wszystko stanowi część naszego życia i kształtuje nas.

Życie ludzkie, ponieważ jest procesem ciągle dziejącym się, ulegającym przemianom, udoskonaleniu, sprawia, że jakby nic w naszym życiu nie jest «przypadkowe». Ma swoje korzenie i ma swoje konsekwencje.

Świadomość samego siebie, poznanie samego siebie zakłada, że coraz większy obszar naszego życia jest nam bliski, znany, swojski. Poznając coraz lepiej samego siebie, umiejąc lepiej określić przyczyny poszczególnych stanów emocjonalnych, okoliczności ich pojawiania się, a przede wszystkim dochodząc do «korzeni» naszych doświadczeń, przyzwyczajeń, sposobów myślenia i utrwalonych sposobów działania, możemy w pełni stawać się odpowiedzialni za swoje życie, możemy dojrzewać. Poznanie historii naszego życia jest poznawaniem tego wszystkiego, co mnie do tej pory kształtowało, tego wszystkiego, co sprawiło, że jestem dziś tym, kim jestem. Poznanie swojej historii życia jest nieodzownym warunkiem do akceptacji samego siebie i do dojrzałości.

Wiecej w książce: Obudzić serce - Paweł Kosiński SJ