Spadek nastroju czy depresja?

Ważne jest, aby wiedzieć, że depresja ma wiele oblicz. Nakłada się na inne choroby. Również szereg hormonów i lekarstw może wywoływać zaburzenia depresyjne, które muszą być leczone, na przykład leki na choroby serca i układu krążenia, preparaty obniżające ciśnienie, pigułka antykoncepcyjna, pewne antybiotyki i wiele innych.

Nie wszyscy chorujący na depresję cierpią z powodu tych samych objawów. Nie zawsze na pierwszym planie znajduje się depresyjny nastrój lub wewnętrzna pustka. U niektórych osób przeważa brak inicjatywy, u innych nieustanny niepokój lub zaburzenia snu. Często mają miejsce dolegliwości fizyczne. Także natężenie choroby może być różne. Niektórzy chorzy nie są w stanie poradzić sobie ze zwykłą codziennością. Inni dają sobie z tym radę, o ile zmobilizują wszystkie dostępne siły.

Smutny nastrój, przygnębienie, zniechęcenie, wewnętrzna pustka, beznadziejność, brak inicjatywy i zdolności do podejmowania decyzji, zaburzenia koncentracji, poczucie winy i niskiej wartości, zaburzenia snu, lęk, dolegliwości fizyczne, takie jak ucisk w klatce piersiowej, bóle serca, bóle głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, brak apetytu, zanik potrzeb seksualnych.

Uwaga osobista: Lepiej iść do lekarza o jeden raz za dużo niż za mało. Bądź co bądź, 90 procent wszystkich przypadków depresji można skutecznie wyleczyć.

Która wypowiedź odnosi się aktualnie do ciebie? Od ponad dwóch tygodni:

• Nic mnie nie cieszy
• Jestem przygnębiony i smutny
• Nie ufam sobie
• Z trudem się koncentruję
• Cierpię z powodu silnego wewnętrznego niepokoju
• Ciężko mi podejmować decyzje
• Nie mam apetytu
• Cierpię na silne zaburzenia snu
• Wszystko wydaje mi się bezsensowne
• Czuję się zupełnie bezwartościowy
• Jestem kompletnie zrozpaczony i nie chce mi się dłużej żyć.

Zakreśliłeś więcej niż cztery punkty? Jest więc duże prawdopodobieństwo, że chorujesz na typową depresję. Nie pozwól, aby uciekał cenny czas. Porozmawiaj z twoim lekarzem rodzinnym. Tylko on jest w stanie postawić trafną diagnozę.