"Kapłani muszą prowadzić i wychowywać naród"

Kapłani muszą wykazywać się nie tylko zaangażowaniem duszpasterskim, ale także społecznym. Muszą prowadzić i wychowywać naród - mówił biskup włocławski Wiesław Mering podczas Mszy św. z okazji srebrnego i złotego jubileuszu święceń prezbiteratu kapłanów diecezji włocławskiej. Uroczystość miała miejsce 15 maja w katedrze we Włocławku.

Eucharystii, na której zgromadziło się 16 prezbiterów obchodzących 50-lecie święceń kapłańskich, 26-prezbiterów obchodzących 25-lecie święceń kapłańskich, a także 2 prezbiterów obchodzących 60-lecie święceń kapłańskich, przewodniczył bp Wiesław Mering. Koncelebrowali ją biskupi Stanisław Gębicki i Bronisław Dembowski oraz zaproszeni kapłani.

Bp Mering przypomniał zgromadzonym, że posługa kapłańska to nie tylko radość płynąca z leczenia ludzkich dusz i prowadzenia ludzi do Boga, ale przede wszystkim wyrzeczenie się samego siebie ze względu na Jezusa Chrystusa, zrezygnowanie ze swoich planów i przyjęcie na siebie szykan kierowanych pod adresem Kościoła i jego Założyciela.

Biskup włocławski przypomniał także, że prezbiterzy muszą wykazywać się nie tylko zaangażowaniem duszpasterskim, ale także społecznym. Muszą prowadzić i wychowywać naród. Jak najwięcej mówić mu o polskości, która jest ośmieszana nawet przez wysoko postawionych urzędników państwowych. Bp Mering życzył wszystkim jubilatom ciągłego wzrastania w Panu i kształtowania swojego życia na wzór życia Jezusa Chrystusa.

Homilię wygłosił rektor WSD we Włocławku ks. prał. dr hab. Jacek Szymański, który odwołał się do słów papieża Benedykta XVI mówiąc o tym, że życie kapłana jest przede wszystkim "uobecnianiem wszystkiego tego, czego doświadczał i co przeżywał Jezus Chrystus w swoim ziemskim życiu".

Kaznodzieja mówił, iż kapłan musi być zawsze gotowy do oddania życia za wiarę, ale także gotowy do tego, by swoim życiem i słowem świadczyć o Bożej miłości. Ks. Szymański wzywał zebranych do miłości i wierności, jaką Bóg niegdyś w nas - naczyniach glinianych - złożył. Zachęcał także jubilatów do uczynienia rachunku sumienia ze swego życia, podkreślając, że życie człowieka jest nieustannym dokonywaniem wyboru pomiędzy Bogiem a wieloma innymi wartościami, jakie proponuje współczesny świat.