W epoce gdzie świat jest określany mianem "globalnej wioski" Kościół katolicki z oczywistych przyczyn musi podołać swojemu powołaniu, głosząc przesłanie Ewangelii w sposób właściwy dla czasów w jakich żyjemy.
Nauczanie wypływające z przekazu Chrystusa i wielowiekowego doświadczenia musi uwzględniać wszystkie formy jakie oferuje współczesna technika, a zwłaszcza formy jej propagowania. Archaiczny język, forma i styl ignorujące wyzwania przed jakimi Kościół jest stawiany w dzisiejszym świecie mogą być niewystarczające do głoszenia prawd zawartych w Ewangelii.
W takiej oto sytuacji pojawił się Jorge Mario Bergoglio - jezuita i kardynał z Buenos Aires - od 13 marca 2013 roku papież Franciszek, który świetnie wyczuwa tę nową epokę i jej kulturowo-medialne uwarunkowania, a także zadania przed jakimi stoi obecnie Kościół. Jego pontyfikat w pewnym sensie przypomina działalność - Jezuity św. Ignacego Loyola. Choć okresy historyczne dzieli ponad 400 lat, to konteksty historyczne wykazują jednak podobieństwo.
Papież bywa nazywany mistrzem nowej komunikacji, gdyż w globalnym świecie bardzo łatwo zostać istotą bezdomną, ze względu na różnorodność ukazywanych wzorców kulturowych, wartości i wszechogarniającego szumu informacyjnego.
Konferencja organizowana wspólnie przez Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II oraz Naczelną Radę Adwokacką ma za zadanie ukazanie nowych możliwości komunikacji i form przekazu kulturowego w świetle nauki Papieża Franciszka.
Skomentuj artykuł