Purim - najradośniejsze święto żydowskie

Purim, najradośniejsze ze świąt żydowskich, rozpocznie się 4 marca. W atmosferze zabawy i ucztowania, wyznawcy judaizmu wspominają opisane w Biblii zwycięstwo w walce o zachowanie tożsamości. Ważnym elementem święta jest zbiórka pieniędzy dla biednych.

W dniu święta w synagogach odczytywana jest dwukrotnie Księga Estery. Zgodnie z opisaną w niej historią, Żydzi zamieszkujący Imperium Perskie zostali za pośrednictwem Hamana, doradcy króla Achaszwerosza, skazani na zagładę. Jednak dzięki żonie króla, Żydówce Esterze, Achaszwerosz zmienia zdanie, namaszcza na swojego doradcę zasłużonego dla państwa przywódcę Żydów - Mordechaja i pozwala na zbrojne odparcie zwolenników wcześniejszego doradcy. Sam Haman zostaje skazany na śmierć.

Purim jest dniem "uczt i wesela", jako że wszystkie wydarzenia opisane w Księdze Estery odbyły się w atmosferze radości panującej podczas uczty. Zgodnie ze zwyczajem w wigilię święta Żydzi przychodzą do synagogi w przebraniach, które nawiązują do postaci z Księgi Estery, ale swoboda w wyborze stroju jest bardzo duża. Podczas lektury Księgi Estery dzieci używają kołatek (tzw. gragerów), za pomocą których zagłuszają imię Hamana, za każdym razem, gdy zostaje ono wypowiedziane. Jest to tzw. "wymazywanie imienia Hamana". Po modlitwach grane są przedstawienia purimowe tzw. Purim Szpil, przeważnie pokazujące "w krzywym zwierciadle" historię Estery. Z Purim Szpili wyrosła tradycja teatru żydowskiego, a później żydowskiego filmu, który silnie wpłynął na historię polskiej i światowej kinematografii.

Tradycyjnym poczęstunkiem purimowym są "uszy Hamana" (humentasze) - słodkie ciasteczka z nadzieniem makowym. Inne popularne potrawy to m.in. pierogi z nadzieniem z mięsa oraz chała purimowa, pieczona z dużą ilością rodzynek.

Ważnym elementem święta jest zbiórka pieniędzy dla biednych. Purim rozpoczyna się na miesiąc przed świętem Pesach, podczas którego każdy Żyd i Żydówka muszą zasiąść do Sederu - uczty paschalnej. Dlatego podczas Purim bardzo ważna jest pomoc najbiedniejszym, by każdego członka społeczności było stać na kolację pesachową. Tradycyjnie wesprzeć należy co najmniej dwie ubogie osoby.